تفسير آية وَإِذَا أَرَدْنَا أَنْ نُهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُوا فِيهَا فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا

﴿وَإِذَا أَرَدْنَا أَنْ نُهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُوا فِيهَا فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا﴾

و چون نابودی قریه‌ای را به خاطر ظلمش اراده کنیم کسانی از آنها را که بر اثر نعمت سرمست شده‌اند به طاعت فرمان دهیم اما آنها اطاعت نمی‌کنند، بلکه نافرمانی می‌کنند و از طاعت خارج می‌شوند، آن‌گاه وعدۀ عذاب ریشه‌کن کننده بر آنها واقع شده، و آنها را از بیخ برمی‌کنیم.

الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم

الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم، صادر عن مركز تفسير للدراسات القرآنية.

الإسراء

﴿ﯯﯰﯱﯲﯳﯴﯵﯶﯷﯸﯹﯺﯻﯼ ﴾

الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم

الترجمات والتفاسير لهذه الآية: