الزمر

تفسير سورة الزمر آية رقم 67

﴿ﯦﯧﯨﯩﯪﯫﯬﯭﯮﯯﯰﯱﯲﯳﯴﯵﯶﯷ ﴾

﴿وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَالسَّمَاوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ﴾

و مشرکان، الله را آن‌گونه که سزاوار بزرگی‌اش است بزرگ نشمرده‌اند چون مخلوقات ضعیف و ناتوانش را با او شریک قرار دادند، و از قدرت الله که یکی از مظاهرش این است که زمین با کوه‌ها و درختان و رودها و دریاهایش در روز قیامت در قبضۀ او است، و تمام آسمان‌های هفت‌گانه با دست راست او تعالی در هم پیچیده می‌شود، غافل مانده‌اند. الله از آنچه مشرکان می‌گویند و به آن باور دارند منزه و پاک و برتر است.

الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم

الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم، صادر عن مركز تفسير للدراسات القرآنية.

الترجمات والتفاسير لهذه الآية: