فصّلت

تفسير سورة فصّلت آية رقم 45

﴿ﯸﯹﯺﯻﯼﯽﯾﯿﰀﰁﰂﰃﰄﰅﰆﰇﰈﰉﰊﰋ ﴾

﴿وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ ۗ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۚ وَإِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ﴾

Talaga ngang nagbigay Kami kay Moises ng kasulatan, ngunit nagkakaiba-iba hinggil doon sapagkat mayroon sa kanila na sumampalataya roon at mayroon sa kanila na tumangging sumampalataya roon.
Kung hindi dahil sa isang pangako mula kay Allāh na magpapasya sa pagitan ng mga tao sa Araw ng Pagbangon hinggil sa ipinagkaiba-iba nila ay talaga sanang humatol sa pagitan ng mga nagkakaiba-iba hinggil sa Torah kaya nilinaw ang nagtototoo at ang nagbubulaan, at pinarangalan Niya ang nagtototoo at hinamak Niya ang nagbubulaan. Tunay na ang mga tagatangging sumampalataya ay talagang nasa isang pagdududa sa lagay ng Qur'ān, na nag-aalinlangan.

الترجمة الفلبينية (تجالوج) للمختصر في تفسير القرآن الكريم

الترجمة الفلبينية (تجالوج) للمختصر في تفسير القرآن الكريم، صادر عن مركز تفسير للدراسات القرآنية.

الترجمات والتفاسير لهذه الآية: