علي بن أبي طالب رضي الله عنه بين التقصير والغلو

کوته بینی و زیاده روی دربارۀ علی


علي بن أبي طالب رضي الله عنه بين التقصير والغلو: هذه المقالة تثبت أن عقيدة أهل السنة عقيدة وسطية لا أفراط كما وقع في ذلك الشيعة ولا تفريط كما وقع في ذلك الخوارج والنواصب.
از دیر باز امت اسلام در بارة امیرالمؤمنین علی رضی الله عنه اختلاف کرده اند. «خوارج» و «نواصب» بر این عقیده اند که علی با قبول حکمیت در ماجرای «صفین» از اسلام خارج شده و نادانسته خود را از خلافت خلع کرده و با مسلمین به جنگ برخاسته است، و گروهی از موحدان را که خلافتش را نپذیرفته اند و به پیشوایی و امامتش اقرار نکرده اند، کشته است!. از دیگر سو پیروان مذهب امامیه معتقدند که علی به تصریح خدا و رسول به مقام والای امامت منصوب گردیده و از گناه و خطا معصوم و مبری است، بلکه در حق آن حضرت غلو کرده و گفته اند که علی و فرزندانش از «ولایت تکوینی» به طور مطلق برخوردارند و بر زمین و آسمان تسلط تام دارند!.