آداب الدعاء
از سلمان رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إنَّ رَبّكُمْ حَييٌّ كريمٌ يَسْتَحي من عبده إذا رفعَ إلَيْه يَديْه أَنْ يرُدَّهُما صفْراً»: «قطعاً پروردگار شما بسيار با حيا و بخشنده است، وقتی بنده دست هايش را به سوی او بلند کند، شرم می کند که آنها را خالی برگرداند».
عن سلمان -رضي الله عنه- عن رسول الله -صلى الله عليه وسلم- قال: «إن ربكم حَييٌّ كريم، يستحيي من عبده إذا رفع يديه إليه، أن يَرُدَّهُمَا صِفْراً».
شرح الحديث :
این حدیث بیانگر مشروعیت بالا بردن دست ها در دعا می باشد و بر این نکته دلالت دارد که بالا بردن دست ها یکی از اسباب اجابت دعا می باشد. زیرا این وضعیت، اظهار نیاز و خواری بنده را در برابر پروردگار بی نیازِ بخشنده می رساند؛ و با این عمل امید می رود که الله متعال خواسته اش را در دستانش نهاده و به او هدیه کند؛ زیرا الله متعال از بخشش و بزرگواری که دارد، شرم می کند بنده اش دست نیاز به سوی او دراز کند و آنها را خالی بازگرداند و عطا و بخششی را متوجه او نکند؛ چراکه او بسیار بخشنده و بزرگوار است.