نكاح الكفار
از عمرو بن شعیب از پدرش از جدش روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم دخترش زینب را با نکاح جدیدی به ابوالعاص بن ربیع بازگرداند.
عن عمرو بن شعيب، عن أبيه، عن جده، «أن رسول الله -صلى الله عليه وسلم-، رَدَّ ابنته زينب على أبي العاص بن الرَّبيع بنكاح جديد».
شرح الحديث :
حدیث مذکور در مورد داستان زینب دختر رسول الله صلی الله علیه وسلم می باشد که رسول الله صلی الله علیه وسلم او را بعد از اسلام آوردن شوهرش ربیع بن عاص، با نکاحی جدید و مهری جدید به او بازگرداند. و مراعات نکاح گذشته ی آنها را کرد. عمل به این حدیث نزد جمهور علما به این صورت است که: هرگاه عده ی زنی قبل از اسلام آوردن شوهرش تمام شود؛ و پس از آن شوهرش مسلمان شود، نیاز به تجدید عقد و مهر جدید می باشد. اما این حدیث ضعیف بوده و ثابت نیست. و در فتوای «لجنة الدائمة» آمده است: «1- اگر زن و شوهر کافر با هم مسلمان شوند، بر عقد و نکاح یکدیگر باقی می مانند. چون کفار در زمان رسول الله صلی الله علیه وسلم به همراه همسران شان مسلمان می شدند و ازدواج آنها مورد تایید قرار می گرفت. 2- اگر فقط یکی از آنها مسلمان شود، از یکدیگر جدا می شوند؛ و آنکه اسلام آورده منتظر می ماند، اگر دیگری در مدت عده اسلام آورد، ازدواج شان باقی خواهد بود. و اگر عده قبل از اسلام آوردن دیگری به پایان رسید، عقد ازدواج میان آنها از هم گسسته می شود. چنانکه الله متعال می فرماید: «فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْكُفَّارِ لَا هُنَّ حِلٌّ لَّهُمْ وَلَا هُمْ يَحِلُّونَ لَهُنَّ وَآتُوهُم مَّا أَنفَقُوا وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ أَن تَنكِحُوهُنَّ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَلَا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوَافِرِ»: «اگر اینان را [زنانی] مؤمن یافتید، آنان را به سوی کافران بازنگردانید. نه این زنان بر آنان [= کافران] حلالند و نه آن [مردان کافر] بر این زنان حلالند؛ و هر چه [شوهران کافر به عنوان مهریه] خرج [این زنان] کرده اند، به آنها بدهید. و بر شما گناهی نیست که پس از آنکه مهریه های شان را پرداختید [و پس از انقضای عده،] با آنان ازدواج کنید؛ و به [نگه داشتن پیوند زناشویی با] زنان کافر دل نبندید».