قضاء الصيام
از معاذة روایت است که می گوید: از عایشه رضی الله عنها سوال نموده و گفتم: چرا زن حائض قضایی روزه را به جا می آورد ولی قضایی نماز را نمی خواند؟ عايشه رضی الله عنها گفت: آيا تو از جماعت خوارج هستی؟! گفتم: من از خوارج نيستم اما این سوال برای من مطرح است. عايشه رضی الله عنها گفت: ما دچار قاعدگی می شديم و به ما دستور داده می شد قضایی روزه را به جا بياوريم ولی به قضا کردن نمازها امر نمی شدیم.  
عن مُعاذة قالتْ: سألتُ عائشةَ -رضي الله عنها- فقلتُ: «مَا بَال الحَائِضِ تَقضِي الصَّوم، ولا تَقضِي الصَّلاة؟ فقالت: أَحَرُورِيةٌ أنت؟، فقلت: لَستُ بِحَرُورِيَّةٍ، ولَكنِّي أسأل، فقالت: كان يُصِيبُنَا ذلك، فَنُؤمَر بِقَضَاء الصَّوم، ولا نُؤْمَر بِقَضَاء الصَّلاَة».

شرح الحديث :


معاذه از عایشه رضی الله عنها در مورد علتی می پرسد که بر اساس آن شارع دستور داده زنی که به سبب عادت ماهیانه نتوانسته روزه بگیرد، پس از پاک شدن باید قضای روزه هایی را که نگرفته به جا آورد اما نباید قضایی نمازهایی را که در این مدت نخوانده، بجا بیاورد. با اینکه هم روزه فرض است و هم نماز؛ بلکه نماز از اهمیت بیشتری نسبت به روزه برخوردار است. تفاوت قائل نشدن میان این دو در این زمینه، مذهب خوارج است؛ مذهبی که مبنای آن شدت و سختی است. این بود که عایشه رضی الله عنها به وی گفت: آیا تو از خوارج هستی و اعتقاد و باور آنان را داری و همچون آنها سخت می گیری؟ معاذه گفت: از خوارج نیستم بلکه به دنبال پاسخ این سوال هستم؛ لذا عایشه رضی الله عنها در پاسخ می گوید: ما در زمان رسول الله صلی الله علیه وسلم دچار عادت ماهیانه می شدیم و در این مدت نماز نمی خواندیم و روزه نمی گرفتیم و رسول الله صلی الله علیه وسلم فقط ما را به قضا کردن روزه ها امر نمود و به قضا کردن نمازها دستور نداد؛ اگر قضا کردن نمازها واجب می بود، حتما بدان امر می کرد و ساکت نمی ماند؛ گویا عایشه رضی الله عنه در پاسخ می گوید: باید به اوامر شارع اکتفا نمود و حد و حدود آن را رعایت کرد.  

ترجمة نص هذا الحديث متوفرة باللغات التالية