أحكام التداوي
از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است که عبدالرحمن بن عوف و زبير بن عوام رضى الله عنهم در يکی از جنگ ها از وجود شپش در بدن شان نزد رسول الله صلى الله عليه وسلم شکایت نموده و ابراز ناراحتی کردند؛ پس رسول الله صلى الله عليه وسلم به آنها اجازه داد تا پيراهنی از ابریشم بپوشند؛ و من آن پيراهن را در تن شان ديدم.
عن أنس بن مالك -رضي الله عنه- أَنَّ عَبْدَ الرَّحْمَنِ بْنَ عَوْفٍ، وَالزُّبَيْرَ بْنَ الْعَوَّامِ -رضي الله عنهم-، شَكَوَا الْقَمْلَ إلَى رَسُولِ الله -صلى الله عليه وسلم- فِي غَزَاةٍ لَهُمَا فَرَخَّصَ لَهُمَا فِي قَمِيصِ الْحَرِيرِ وَرَأَيْته عَلَيْهِمَا.
شرح الحديث :
از تسامح دین اسلام این است که با وجود علتی که رخصت می طلبد، به استفاده از چیز حرام اجازه می دهد؛ چنانکه رسول الله صلی الله علیه وسلم با وجود حرام بودن استفاده ی ابریشم برای مردان، به زبیر و عبدالرحمن اجازه می دهد لباس ابریشمی بپوشند تا شپش دفع شود؛ و این از آن جهت است که الله متعال در ابریشم خاصیت دفع شپش گذاشته است. همچنین ابریشم درمان «حکة = گونه ای بیماری که ایجاد خارش می کند» و درمان هرکسی است که همچون این دو نفر مبتلا به شپش می شود.