الصافات

تفسير سورة الصافات

الترجمة الطاجيكية - عارفي

Тоҷикӣ

الترجمة الطاجيكية - عارفي

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة الطاجيكية ترجمها من الفارسية وراجعها فريق متخصص مكلف من مركز رواد الترجمة بالشراكة مع موقع دار الإسلام www.islamhouse.com.

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالصَّافَّاتِ صَفًّا﴾

Савганд ба фариштагони саф ба саф [ки барои парастиши Парвардигор истодаанд]

﴿فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا﴾

Ва савганд ба фариштагоне, ки абрҳоро меронанд

﴿فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا﴾

Ва савганд ба фариштагоне, ки Қуръон тиловат мекунанд

﴿إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ﴾

[ки] Бе тардид, маъбуди шумо яктост

﴿رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ﴾

[Ҳамон] Парвардигори осмонҳову замин ва он чи миёни онҳост ва Парвардигори [хуршед дар ғурубгоҳҳо ва] тулуъгоҳҳо

﴿إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ﴾

Ба ростӣ, ки Мо осмони дунёро бо зевари ситорагон оростем

﴿وَحِفْظًا مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ مَارِدٍ﴾

Ва онро аз [дастрасии] ҳар шайтони саркаш ҳифз кардем

﴿لَا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ﴾

[Он шаётин ҳаргиз] наметавонанд [суханони фариштагони] олами болоро бишунаванд ва аз ҳар сӯ [бо шаҳобҳои оташин] тирборон мешаванд

﴿دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ﴾

[Аз вуруди онон ба олами фариштагон ҷилавгирӣ мешавад ва ҳамвора ба] ақиб ронда мешаванд ва азоби ҷовидон [дар пеш] доранд

﴿إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ﴾

Магар касе, ки ногаҳон чизе [аз гуфтугӯи фариштагон]-ро дуздида гӯш диҳад, ки [дар ин сурат] шаҳоби дурахшон ӯро дунбол мекунад

﴿فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمْ مَنْ خَلَقْنَا ۚ إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِنْ طِينٍ لَازِبٍ﴾

Аз онон [кофирон] бипурс, ки оё офариниши [пайкарҳои] онон сахттар аст ё он чи ки Мо [аз замину осмонҳо ва ҷаҳони бекарон] офаридаем; [дар ҳоле ки] Мо онҳоро аз гили [беарзиш ва] часпида падид овардем

﴿بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ﴾

Ту [аз инкори онон] дар шигифтӣ ва онҳо [низ суханонатро дар бораи қиёмат] масхара мекунанд

﴿وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ﴾

Ва чун панд дода шаванд, намепазиранд

﴿وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ﴾

Ва чун нишонаҳои [дар мавриди ростгӯии Паёмбар] мебинанд, [онро] ба тамасхур мегиранд

﴿وَقَالُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ﴾

Ва мегӯянд: «Ин [Қуръон чизе] нест, магар ҷодуе ошкор

﴿أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ﴾

Оё ҳангоме ки мурдем ва хок ва устухон шудем, барангехта хоҳем шуд?

﴿أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ﴾

Оё падарони мо [низ барангехта мешаванд]?»

﴿قُلْ نَعَمْ وَأَنْتُمْ دَاخِرُونَ﴾

Бигӯ: «Оре, шумо, дар ҳоле ки хор ҳастед [зинда мешавед]»

﴿فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنْظُرُونَ﴾

Пас, [вуқуи қиёмат] танҳо бо як бонг [-и саҳмнок] аст ва ногаҳон [ҳама аз қабрҳо берун меоянд ва дар интизори дастури Парвардигор, ваҳшати қиёматро] назорат мекунанд

﴿وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ الدِّينِ﴾

Ва мегӯянд: «Вой бар мо! Ин [ҳамон] рӯзи ҷазост»

﴿هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ﴾

[Гуфта мешавад: Оре] ин ҳамон рӯзи довариест, ки дурӯғаш меангоштед»

﴿۞ احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ﴾

[Ба фариштагон гуфта мешавад] «Касонеро, ки [бо ширк ба хеш] ситам карданд,ё бо [ҳамфикрон ва] ҳаммонандҳояшон

﴿مِنْ دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْجَحِيمِ﴾

ва он чи ба ҷои Аллоҳ таоло мепарастиданд, гирд оваред ва ба роҳи дузах ҳидояташон кунед

﴿وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُمْ مَسْئُولُونَ﴾

Ва ононро нигаҳ доред, ки, ҳатман, [пеш аз рафтан ба дузах] бозхост хоҳанд шуд

﴿مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ﴾

[Аз дузахиён мепурсанд] «Чаро [монанди дунё] аз якдигар ҳимоят намекунед?»

﴿بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ﴾

Балки имрӯз [ҳамагӣ] таслим [-и амри Парвардигор] ҳастанд

﴿وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ﴾

Ва сарзанишкунон ба якдигар рӯ меоранд

﴿قَالُوا إِنَّكُمْ كُنْتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ﴾

[Ва ба роҳбарон ва бузургони худ] мегӯянд: «Шумо [барои ба куфр кашонондани мо бо иддаои дини ростин ва] аз ҷониби ҳақ ба суроғамон меомадед»

﴿قَالُوا بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ﴾

[Роҳбаронашон] Мегӯянд: «Мо муқассир нестем], балки шумо худ имон надоштед

﴿وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطَانٍ ۖ بَلْ كُنْتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ﴾

Ва мо ҳеҷ тасаллуте бар шумо надоштем; балки шумо худ гурӯҳи саркаш будед

﴿فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا ۖ إِنَّا لَذَائِقُونَ﴾

Пас, [акнун] фармони муҷозоти Парвардигорамон бар мо муҳаққақ шуда ва ба ростӣ, мо [ҳамагӣ азоби дузахро] чашандаем

﴿فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ﴾

Пас, шуморо гумроҳ намудем [чаро ки] дар ҳақиқат, худ низ гумроҳ будем»

﴿فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ﴾

Пас, яқинан он рӯз ҳамаи [онон] дар азоб шариканд

﴿إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ﴾

Бе тардид, Мо бо гунаҳкорон инчунин [рафтор] мекунем

﴿إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ﴾

Онон буданд, ки чун ба эшон гуфта мешуд: «Маъбуде [барҳақ] ҷуз Аллоҳ таоло нест» саркашӣ [ва такаббур] мекарданд

﴿وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَجْنُونٍ﴾

ва мегуфтанд: «Оё мо маъбудонамонро ба хотири [сухани] шоире девона раҳо кунем?»

﴿بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ﴾

[Чунин нест] балки ӯ ҳақ [тавҳид]- ро оварда ва паёмбарони [пешин] – ро тасдиқ кардааст

﴿إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ﴾

Шумо [кофирон], ҳатман, азоби дардноки [дузах]-ро мечашед

﴿وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ﴾

Ва ҷуз [дар баробари] он чи мекардед, муҷозот намешавед

﴿إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ﴾

Ҳама азоб мебинанд, магар бандагони мухлиси Аллоҳ таоло

﴿أُولَٰئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ﴾

Онон [дар пешгоҳи Парвардигор ризқу] рӯзии мушаххасе доранд

﴿فَوَاكِهُ ۖ وَهُمْ مُكْرَمُونَ﴾

[Анвои] меваҳо [-ро дар ихтиёр хоҳанд дошт] ва гиромӣ дошта мешаванд

﴿فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ﴾

Дар боғҳои пурнеъмати [биҳишт]

﴿عَلَىٰ سُرُرٍ مُتَقَابِلِينَ﴾

Дар ҳоле ки муқобили якдигар бар тахтҳо [такя задаанд]

﴿يُطَافُ عَلَيْهِمْ بِكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ﴾

ҷоме аз шароби ноб [ва зулол] перомунашон мегардонанд

﴿بَيْضَاءَ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِينَ﴾

[Шаробе равшан ва] сафед, ки барои нӯшандагонашон лаззатбахш аст

﴿لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنْزَفُونَ﴾

[Шаробе, ки хуморӣ ва] сардардӣ дар нӯшиданаш нест ва аз он маст намегарданд

﴿وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ﴾

Ва наздашон занони дуруштчашм аст, ки [ танҳо ба шавҳарони худ] назар доранд

﴿كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَكْنُونٌ﴾

[Занон чунон сафедандоманд, ки] гӯё тухм [-и парандагон] ҳастанд [ва зери пар ва боли онҳо аз дастрасии ҳамагон] пинҳон мондаанд

﴿فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ﴾

[Биҳиштиён дар бораи рӯйдодҳои дунё суҳбат мекунанд ва] бархе аз онон пурсишкунон рӯ ба бархе дигар мекунанд

﴿قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ﴾

Яке аз онон мегӯяд: «Ман [дар дунё] ҳамнишине доштам

﴿يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ﴾

[Ӯ пайваста] Мегуфт: Оё ту воқеан [ба қиёмат] бовар дорӣ?

﴿أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ﴾

Оё ҳангоме ки мурдем ва хок ва устухон шудем, оё ҳақиқатан [зинда мешавем ва ба хотири корҳоямон] ба мо кайфар медиҳанд?»

﴿قَالَ هَلْ أَنْتُمْ مُطَّلِعُونَ﴾

[Сипас, ба дӯстони биҳиштиаш] мегӯяд: «Оё [шумо низ ҳамроҳи ман] сар мекашед [то бидонем ӯ куҷост]?»

﴿فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ﴾

Он гоҳ худи ӯ сар мекашад ва ӯро дар миёни дузах мебинад

﴿قَالَ تَاللَّهِ إِنْ كِدْتَ لَتُرْدِينِ﴾

Ба ӯ мегӯяд: «Ба Аллоҳ таоло савганд, ки наздик буд маро [бо васвасаҳои куфромезат] нобуд созӣ

﴿وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ﴾

Агар неъмати [ҳидояти] Парвардигорам набуд, ман низ аз ҳозиршудагон [дар дузах] будам»

﴿أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ﴾

[Он гоҳ ба биҳиштиён мегӯяд] «Оё мо дигар марге нахоҳем дошт

﴿إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ﴾

ҷуз марги нахустин, ва азоб намешавем?

﴿إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ﴾

Ба ростӣ, ки ин ҳамон комёбии бузург аст

﴿لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ﴾

Аҳли амал бояд барои чунин [подош] бикӯшанд

﴿أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ﴾

Оё ин [неъмати биҳишт, каримонатар ва] барои пазироӣ беҳтар аст ё дарахти зақум [дар дузах]?

﴿إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِلظَّالِمِينَ﴾

Бе тардид, Мо он дарахтро мояи озмоиши ситамгорони [мушрик] додаем [чаро ки мегӯянд: «Ҳеҷ дарахте дар оташ намерӯяд»]

﴿إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ﴾

Дар ҳақиқат, он [мояи азоб] дарахте аст, ки аз жарфои дузах мерӯяд

﴿طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ﴾

Меваҳояш [чунон бадманзар аст, ки] гӯё сарҳои шаётин аст

﴿فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ﴾

Онон [дузахиён] аз [меваҳои талхи] он мехӯранд ва шикамҳоро аз онҳо анбошта мекунанд

﴿ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِنْ حَمِيمٍ﴾

Он гоҳ рӯи ин [ғизои нопок, ба ҷойи нӯшидани] омезаҳои аз оби ҷӯшон доранд

﴿ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ﴾

Сипас, яқинан, бозгашташон ба дузах аст

﴿إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّينَ﴾

Онон падарони худро гумроҳ ёфтанд

﴿فَهُمْ عَلَىٰ آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ﴾

Ва [ҳамчунон] дар пайи онон мешитофтанд

﴿وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ﴾

Ва, ҳатман, қабл аз онон низ бештари пешиниён гумроҳ шуданд

﴿وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِمْ مُنْذِرِينَ﴾

Ва бе тардид, Мо миёнашон ҳушдордиҳандагон [-и бисёр] фиристодем

﴿فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنْذَرِينَ﴾

Пас, бингар, ки саранҷоми ҳушдорёфтагон чи гуна буд

﴿إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ﴾

[Ҳама гирифтори азоб шуданд] магар бандагони мухлиси Аллоҳ таоло

﴿وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ﴾

Нуҳ ба даргоҳи Мо дуо кард ва [Мо] чи наку иҷобаткунанда будем!

﴿وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ﴾

Ва ӯ ва хонаводаашро [бо ҳамроҳи муъминон] аз балои бузурги [тӯфон] наҷот додем

﴿وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ﴾

Ва [пас аз тӯфон, фақат пайравони муъмин ва] хонаводаи ӯро [дар замин] боқӣ гузоштем

﴿وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ﴾

Ва барояш дар миёни ояндагон [номи нек] бар ҷой ниҳодем

﴿سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ﴾

Салом [ва ситоиши] ҷаҳониён бар Нуҳ бод

﴿إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ﴾

Ба ростӣ Мо накукоронро, инчунин, подош медиҳем

﴿إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ﴾

Бе тардид, ӯ аз бандагони муъмини Мо буд

﴿ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ﴾

Он гоҳ дигаронро [ки дар тӯфон монда буданд] ғарқ кардем

﴿۞ وَإِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ﴾

Ва, ҳатман, Иброҳим аз пайравони ӯ [Нуҳ] буд

﴿إِذْ جَاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ﴾

[Ёд кун аз] ҳангоме ки вай бо дили пок [ва холӣ аз ширк] ба [даргоҳи] Парвардигораш омад

﴿إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ﴾

Он гоҳ ки ба падар ва қавмаш гуфт: « Чи чизе мепарастед?

﴿أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ﴾

Оё ба ҷойи Аллоҳ таоло ин маъбудони дурӯғинро мехоҳед?

﴿فَمَا ظَنُّكُمْ بِرَبِّ الْعَالَمِينَ﴾

Гумонатон дар бораи Парвардигори ҷаҳониён чист?»

﴿فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ﴾

Сипас нигоҳе ба ситорагон афканд [ва андешид]

﴿فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ﴾

Ва гуфт: «Ман беморам [ва дар ҷашн ширкат намекунам]»

﴿فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ﴾

Мардум ӯро тарк карданд ва рафтанд

﴿فَرَاغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ﴾

Он гоҳ пинҳонӣ назди бутҳояшон рафт ва [бо тамасхур] гуфт: «Чизе намехӯред?

﴿مَا لَكُمْ لَا تَنْطِقُونَ﴾

Шуморо чи шудааст, ки сухан намегӯед?»

﴿فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ﴾

Сипас бо дасти рости худ зарбаҳои [муҳкам] бар онҳо ворид овард [ва ҷуз бути бузург ҳамаро шикаст]

﴿فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ﴾

Пас, қавмаш шитофтанд ва ба сӯйи ӯ омаданд

﴿قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ﴾

[Иброҳим] гуфт: «Оё чизеро, ки худ метарошед, мепарастед?

﴿وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ﴾

Ва ҳол он ки Аллоҳ таоло [ҳам] шумо ва [ ҳам] он чиро анҷом медиҳед офаридааст

﴿قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ﴾

[Вақте бутпарастон аз посух дармонданд] Гуфтанд: «Барояш бинои [баланд] бисозед ва ӯро дар оташ биафканед»

﴿فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ﴾

Пас, барои [нобудии] ӯ найранг хостанд, [вале] Мо ононро паст ва [мағлуб] сохтем [ва оташ бар Иброҳим сард ва беасар шуд]

﴿وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ﴾

Ва гуфт: «Ман ба сӯи [сарзамини дигаре барои ибодати] Парвардигорам меравам ва Ӯ ҳидоятам хоҳад кард

﴿رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ﴾

Парвардигоро, ба ман [фарзанде] аз шоистагон ато кун»

﴿فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ﴾

Мо [дуояшро мустаҷоб кардем ва] ӯро ба таваллуди писари бурдборе башорат додем

﴿فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِي إِنْ شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ﴾

Ва чун [Исмоил] ба [синни навҷавонӣ ва] ҳадди талош [ва ҳамкорӣ] бо ӯ [Иброҳим] расид, ба вай гуфт: Писарам, дар хоб [ба ман ваҳй мешавад ва] мебинам, ки туро забҳ мекунам. Назарат дар ин бора чист?» [Исмоил] гуфт: «Падарҷон, он чиро ки ба ту амр шудааст анҷом бидеҳ. Иншоаллоҳ маро [дар баробари ин фармон] шикебо хоҳӣ ёфт»

﴿فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ﴾

Пас, чун ҳар ду таслими [фармони Парвардигор] шуданд ва [Иброҳим] ӯро бо гуна [бар хок] ниҳод

﴿وَنَادَيْنَاهُ أَنْ يَا إِبْرَاهِيمُ﴾

Ба ӯ нидо додем, ки «Эй Иброҳим!

﴿قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ﴾

Яқинан хобатро таҳаққуқ бахшидӣ». Мо накукоронро чунин подош медиҳем

﴿إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ﴾

Бе тардид, ин [хоб] озмоише ошкор буд [ва Иброҳим аз он сарбаланд берун омад]

﴿وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ﴾

Ва [ҷони] ӯро дар баробари қурбонии бузурге бозхаридем

﴿وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ﴾

Ва барояш дар миёни ояндагон [номи нек] бар ҷой ниҳодем

﴿سَلَامٌ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ﴾

Салом бар Иброҳим

﴿كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ﴾

Мо накукоронро чунин подош медиҳем

﴿إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ﴾

Бе тардид, ӯ аз бандагони муъмини Мо буд

﴿وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ﴾

Ва ӯро ба [таваллуди] Исҳоқ, ки паёмбаре аз шоистагон буд, башорат додем

﴿وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰ إِسْحَاقَ ۚ وَمِنْ ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِنَفْسِهِ مُبِينٌ﴾

[Мо] Ба ӯ ва Исҳоқ баракат додем, ва [бархе] аз афроди дудмонашон накукор буданд ва [бархе дигар] ошкоро нисбат ба хештан ситамгор буданд

﴿وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ﴾

Ва ба ростӣ, бар Мӯсо ва Ҳорун миннат ниҳодем

﴿وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ﴾

Ва он дуро ҳамроҳи қавмашон аз андуҳи бузург [ситами Фиръавн ва хатари ғарқ шудан дар Нил] наҷот додем

﴿وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ﴾

Ва ёриашон кардем, то пирӯз шуданд

﴿وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ﴾

Ва ба он ду китоби равшангар [Таврот] додем

﴿وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ﴾

Ва ба роҳи рост ҳидояташон кардем

﴿وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ﴾

Ва барояшон дар миёни ояндагон [номи нек] бар ҷой ниҳодем

﴿سَلَامٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ﴾

Салом бар Мӯсо ва Ҳорун

﴿إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ﴾

Мо накукоронро чунин подош медиҳем

﴿إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ﴾

Бе тардид, он ду бандагони муъмини Мо буданд

﴿وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ﴾

Ва, ҳатман, Илёс [низ] яке аз паёмбарони [Мо] буд

﴿إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ﴾

[Ёд кун аз] Ҳангоме ки ӯ ба қавмаш гуфт: «Оё [аз Аллоҳ таоло] парво намекунед?

﴿أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ﴾

Оё [бути] «Баъл»-ро [ба парастиш] мехонед ва беҳтарин офарандаро раҳо мекунед?

﴿اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ﴾

Аллоҳ таоло [-ро тарк мекунед], ки Парвардигори шумо ва Парвардигори падаронатон аст»

﴿فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ﴾

Аммо ӯро дурӯғгӯ ангоштанд ва мусалламан, [барои азоб] ҳозир карда мешаванд

﴿إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ﴾

Магар бандагони мухлиси Аллоҳ таоло

﴿وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ﴾

Мо барояш дар миёни ояндагон [номи нек] бар ҷой ниҳодем

﴿سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ﴾

Салом бар Илёс

﴿إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ﴾

Ба ростӣ, Мо накукоронро чунин подош медиҳем

﴿إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ﴾

Бе тардид, ӯ аз бандагони муъмини Мо буд

﴿وَإِنَّ لُوطًا لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ﴾

Ва ҳатман, Лут [низ] яке аз паёмбарони [Мо] буд

﴿إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ﴾

[Ёд кун аз] ҳангоме ки ӯ ва ҳамаи хонаводаашро наҷот додем

﴿إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ﴾

Магар пиразане, ки аз боқимондагон [дар азоб] буд

﴿ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ﴾

Сипас дигаронро ҳалок кардем

﴿وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِمْ مُصْبِحِينَ﴾

Ва шумо [дар сафар ба сарзамини Шом] субҳгоҳон бар [вайронаҳои шаҳрҳои] онон мегузаред,

﴿وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ﴾

ва шабонгоҳ. Оё намеандешед [ва ибрат намегиред]?

﴿وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ﴾

Ва, ҳатман, Юнус [низ] яке аз паёмбарони [Мо] буд

﴿إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ﴾

[Ёд кун аз] ҳангоме ки [ хашмгин аз куфри қавмаш, бидуни иҷозати Парвардигор] ба киштии анбошта [аз мусофир ва бор] гурехт

﴿فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ﴾

Пас, [чун киштӣ дар ҳоли ғарқ шудан буд, Юнус ҳамроҳи мусофирон барои берун андохтани бархе афрод] қуръа андохтанд ва бозанда шуд [ва ӯро ба дарё андохтанд]

﴿فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ﴾

Сипас моҳии [бузурге] ӯро балъид [фурӯ бурд], дар ҳоле ки [худро ба хотири тарки вазифа] сарзаниш мекард

﴿فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ﴾

Пас, агар дар зумраи тасбеҳгӯёни [Парвардигор] набуд,

﴿لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ﴾

Яқинан, то рӯзе, ки [мардум] барангехта мешаванд, дар шиками он [моҳӣ] боқӣ мемонд

﴿۞ فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ﴾

Он гоҳ ӯро дар ҳоле ки [заъиф ва] бемор буд ба сарзамини хушк [ва бегиёҳ] афкандем

﴿وَأَنْبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِنْ يَقْطِينٍ﴾

Ва бар [сари] ӯ бутаи каду рӯёндем [то аз соя ва меваҳояш баҳра гирад]

﴿وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ﴾

Ва [дубора] ӯро ба сӯйи сад ҳазор нафар ё бештар [ба рисолат] фиристодем

﴿فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ﴾

Пас, онон имон оварданд ва Мо низ то муддате [аз неъматҳои зиндагӣ] баҳрамандашон сохтем

﴿فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ﴾

Пас, аз эшон [мушрикон] бипурс, оё духтарҳо барои Парвардигори ту ва писарҳо барои онҳост?

﴿أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ﴾

Оё Мо фариштагонро духтар офаридем ва онҳо ҳузур доштанд?

﴿أَلَا إِنَّهُمْ مِنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ﴾

Огоҳ бош! Онон аз [рӯи туҳмат ва] дурӯғгӯӣ

﴿وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ﴾

Савганд ба фариштагони саф ба саф [ки барои парастиши Парвардигор истодаанд]

﴿أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ﴾

Оё [Аллоҳ таоло] духтаронро бар писарон тарҷеҳ додааст?

﴿مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ﴾

Шуморо чи шудааст? Чи гуна ҳукм мекунед?

﴿أَفَلَا تَذَكَّرُونَ﴾

Оё [намеандешед ва] панд намегиред?

﴿أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُبِينٌ﴾

Оё [бар иддаои ботили хеш] далели равшане доред?

﴿فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ﴾

Пас, агар ростгӯед, китобатонро биёваред

﴿وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ﴾

[Мушрикон] байни Ӯ [Аллоҳ таоло] ва фариштагон, хешовандӣ қоил шудаанд; дар ҳоле ки фариштагон ба яқин медонанд, ки [мушрикон рӯзи қиёмат барои ҳисобрасӣ] эҳзор мешаванд

﴿سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ﴾

Аллоҳ таоло аз он чи [мушрикон] тавсиф мекунанд, муназзаҳ аст

﴿إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ﴾

[Мардум дар тавсифи Парвардигор, сухани газоф мегӯянд] магар бандагони мухлиси Аллоҳ таоло

﴿فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ﴾

Пас, шумо [мушрикон] ва он чи мепарастед,

﴿مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ﴾

[ҳаргиз] гумроҳгари [касе аз дини ҳақ] нестед

﴿إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ﴾

Магар он ки [ба тақдири илоҳӣ] аҳли дузах бошад

﴿وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَعْلُومٌ﴾

Ва [фариштагон мегӯянд]: « Ҳеҷ як аз мо нест, магар он ки мақоми мушаххасе [дар пешгоҳи илоҳӣ] дорад

﴿وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ﴾

Моем, ки [барои парастиш ва ниёиш ба даргоҳи Парвардигор] ба саф истодаем

﴿وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ﴾

Ва бе тардид, моем, ки тасбеҳгӯи [Ӯ] ҳастем»

﴿وَإِنْ كَانُوا لَيَقُولُونَ﴾

Ва [кофирон, пеш аз биъсат] ҳамвора мегуфтанд:

﴿لَوْ أَنَّ عِنْدَنَا ذِكْرًا مِنَ الْأَوَّلِينَ﴾

«Агар китобе аз [китобҳои осмонии] пешиниён наздамон буд,

﴿لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ﴾

яқинан, аз бандагони мухлиси Аллоҳ таоло мешудем»

﴿فَكَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ﴾

Аммо [ҳангоме ки паёмбар бо Қуръон ба сӯяшон омад, ҳаққонияти] онро инкор карданд; пас, ба зудӣ [натиҷаи ин корашонро] хоҳанд донист

﴿وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ﴾

Ва ҳатман суханони Мо дар бораи бандагони фиристодаамон аз пеш содир шудааст

﴿إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَ﴾

Онон, ҳатман, аз ҷониби Мо ёрӣ шудаанд

﴿وَإِنَّ جُنْدَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ﴾

Ва бе тардид, лашкари Мо пирӯзанд

﴿فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ﴾

Пас, [эй Паёмбар] то муддате аз онон [мушрикон] рӯй бигардон

﴿وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ﴾

Ва ононро [дар ҳангоми нузули азоб] бингар; пас, ба зудӣ худ [низ натиҷаи куфрашонро] хоҳанд дид

﴿أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ﴾

Оё онон азоби моро ба шитоб хосторанд?

﴿فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنْذَرِينَ﴾

Он гоҳ ки [азоби илоҳӣ] бар хонаҳояшон фуруд ояд, чи бад аст бомдоди ҳушдорёфтагон!

﴿وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ﴾

Ва то муддате аз онон рӯй бигардон

﴿وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ﴾

Ва ононро [дар ҳангоми нузули азоб] бингар; пас, ба зудӣ худ [низ натиҷаи куфрашонро] хоҳанд дид

﴿سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ﴾

Пок ва муназзаҳ аст Парвардигорат - Парвардигори иззат ва қудрат-аз он чи [мушрикон ба дурӯғ] васф мекунанд

﴿وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ﴾

Ва салом бар паёмбарон

﴿وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾

Ва сипос [ва ситоиш] аз они Аллоҳ таоло- Парвардигори ҷаҳониён- аст

الترجمات والتفاسير لهذه السورة: