الحاقة

تفسير سورة الحاقة

الترجمة التايلاندية

ไทย / Phasa Thai

الترجمة التايلاندية

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة التايلندية ترجمه مجموعة من جمعية خريجي الجامعات والمعاهد بتايلاند ونشره مجمع الملك فهد لطباعة المصحف الشريف بالمدينة المنورة، عام الطبعة 1422هـ. ملاحظة: ترجمات بعض الآيات (مشار إليها) تم تصويبها بمعرفة مركز رواد الترجمة، مع

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ الْحَاقَّةُ﴾

[69.1] สิ่งที่จะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน (วันกิยามะฮฺ)

﴿مَا الْحَاقَّةُ﴾

[69.2] สิ่งที่จะเกิดขึ้นอย่างแน่นอนนั้นคืออะไร

﴿وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ﴾

[69.3] และอันใดเล่าทำให้เจ้ารู้ได้ว่า สิ่งที่จะเกิดขึ้นอย่างแน่นอนนั้นคืออะไร

﴿كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ﴾

[69.4] พวกซะมูดและพวกอ๊าดได้ปฏิเสธวันกิยามะฮฺ

﴿فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ﴾

[69.5] ส่วนพวกซะมูด ถูกทำลายด้วยเสียงกัมปนาทที่น่ากลัว

﴿وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ﴾

[69.6] ส่วนพวกอ๊าดถูกทำลายด้วยลมพายุที่หนาวเหน็บ และเสียงดังก้อง

﴿سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَىٰ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ﴾

[69.
7] พระองค์ทรงให้อภัยนั้นเกิดขึ้นแก่พวกเขา เจ็ดคืนกับแปดวันต่อเนื่องกัน แล้วเจ้าจะเห็นหมู่ชนนั้นนอนตายอยู่เช่นนั้น ประหนึ่งต้นอินทผลัมที่กลางล้มระเนระนาด

﴿فَهَلْ تَرَىٰ لَهُمْ مِنْ بَاقِيَةٍ﴾

[69.8] แล้วเจ้าเห็นอะไรบ้างหลงเหลือสำหรับพวกเขา

﴿وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَنْ قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ﴾

[69.9] ฟิรเอาน์และพวกก่อนหน้าเขา และพวกมุอฺตะฟิกาต (เมืองของพวกลูฏซึ่งถูกพลิกแผ่นดิน) ได้กระทำความผิด

﴿فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَابِيَةً﴾

[69.10] พวกเขาได้ฝ่าฝืนต่อรอซูลแห่งพระเจ้าของพวกเขา ดังนั้นพระองค์จึงทรงลงโทษพวกเขาอย่างหนัก

﴿إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ﴾

[69.11] เมื่อน้ำท่วมสูงขึ้น แท้จริงเราได้บรรทุกพวกเจ้าไว้ในเรือของนูหฺ

﴿لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ﴾

[69.
12] เพื่อเราจักได้ทำให้มันเป็นเครื่องเตือนสติแก่พวกเจ้า และหูที่สำเหนียกจะได้จดจำมันไว้อย่างแม่นยำ

﴿فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ﴾

[69.13] ครั้นเมื่อเสียงเป่าครั้งแรกถูกเป่าขึ้นโดยสังข์ (เป็นสัญญาณแจ้งให้ทราบถึงวันกิยามะฮฺ)

﴿وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً﴾

[69.14] แผ่นดินและเทือกเขาจะถูกยกขึ้น แล้วมันทั้งสองจะถูกกระแทกกันแตกกระจายเป็นผุยผง

﴿فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ﴾

[69.15] ในวันนั้นวันกิยามะฮฺก็จะเกิดขึ้น

﴿وَانْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ﴾

[69.16] และชั้นฟ้าก็จะแยกออก แล้วมันก็จะอ่อนกำลังลงอย่างไม่เป็นระเบียบในวันนั้น

﴿وَالْمَلَكُ عَلَىٰ أَرْجَائِهَا ۚ وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ﴾

[69.
17] และมะลักก็จะปรากฏอยู่บนเวหา และ (มลาอิกะฮฺ) จำนวนแปดท่านจะทูนบังลังก์แห่งพระเจ้าของเจ้าไว้เบื้องบนพวกเขาในวันนั้น

﴿يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَىٰ مِنْكُمْ خَافِيَةٌ﴾

[69.18] วันนั้นพวกเจ้าจะถูกนำมาอยู่ต่อหน้าพระองค์ ไม่มีความลับอันใดจะถูกปิดบังแก่พวกเจ้า

﴿فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِيَهْ﴾

[69.19] ส่วนผู้ที่บันทึกของเขาถูกนำมายื่นให้ทางเบื้องขวาของเขา เขาจะกล่าวว่า มาอ่านบันทึกของฉันซิ

﴿إِنِّي ظَنَنْتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْ﴾

[69.20] ความจริงฉันนึกทีเดียวว่าฉันจะได้พบบัญชีของฉัน

﴿فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ﴾

[69.21] แล้วเขาจะมีความเป็นอยู่อย่างสุขสำราญ

﴿فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ﴾

[69.22] ในสวนสวรรค์อันสูงส่ง

﴿قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ﴾

[69.23] การเด็ดผลไม้ของมันอยู่แค่เอื้อมมือ

﴿كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ﴾

[69.24] พวกเจ้าจงกิน จงดื่ม อย่างเกษมสำราญ เพราะสิ่งที่พวกเจ้าได้ปฏิบัติไว้ในวันเวลาที่ได้ผ่านมา

﴿وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ﴾

[69.
25] ส่วนผู้ที่บันทึกของเขาถูกนำมายื่นให้ทางเบื้องซ้ายของเขา เขาจะกล่าวว่า ฉันภาวนาที่จะไม่ให้บันทึกของฉันถูกนำมายื่น

﴿وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيَهْ﴾

[69.26] และไม่รู้เสียเลยว่าบัญชีของฉันจะเป็นเช่นใด

﴿يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ﴾

[69.27] โอ้ หากว่าความตายได้เกิดขึ้นเสียก็จะดี

﴿مَا أَغْنَىٰ عَنِّي مَالِيَهْ ۜ﴾

[69.28] ทรัพย์สมบัติของฉันไม่ได้คุ้มกันแก่ฉันเลย

﴿هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ﴾

[69.29] อำนาจของฉันก็ได้สูญสิ้นไปจากฉันแล้ว

﴿خُذُوهُ فَغُلُّوهُ﴾

[69.30] (จะมีคำบัญชาแก่มลาอิกะฮฺว่า) จงนำเขาไป แล้วจำตรวนเสีย

﴿ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ﴾

[69.31] แล้วโยนเขาเข้ากองไฟนรก

﴿ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ﴾

[69.32] แล้วล่ามโซ่เขา ซึ่งความยาวของมันเจ็ดสิบศอก

﴿إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ﴾

[69.33] แท้จริงเขามิได้ศรัทธา ต่ออัลลอฮฺผู้ยิ่งใหญ่

﴿وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ﴾

[69.34] และเขามิได้ส่งเสริมให้อาหารแก่คนขัดสน

﴿فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ﴾

[69.35] ดังนั้น วันนี้เขาจะไม่มีมิตรสนิท ณ ที่นี้

﴿وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ﴾

[69.36] และไม่มีอาหารอย่างใด นอกจากน้ำหนองที่ไหลมาจากแผลของชาวนรก

﴿لَا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ﴾

[69.37] ไม่มีผู้ใดกินมัน นอกจากบรรดาผู้กระทำความผิด

﴿فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ﴾

[69.38] เปล่าเลย ข้าขอสาบานต่อสิ่งที่พวกเจ้ามองเห็น

﴿وَمَا لَا تُبْصِرُونَ﴾

[69.39] และสิ่งที่พวกเจ้ามองไม่เห็น

﴿إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ﴾

[69.40] แท้จริงอัลกุรอานนั้นคือคำกล่าวของรอซูลผู้ทรงเกียรติ

﴿وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ۚ قَلِيلًا مَا تُؤْمِنُونَ﴾

[69.41] และมิใช่คำกล่าวของนักกวี ส่วนน้อยเท่านั้นที่พวกเจ้าศรัทธา

﴿وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ۚ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ﴾

[69.42] และไม่ใช่คำกล่าวของนักพยากรณ์ส่วนน้อยเท่านั้นที่พวกเจ้าใคร่ครวญ

﴿تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾

[69.43] เป็นการประทานมาจากพระเจ้าแห่งสากลโลก

﴿وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ﴾

[69.44] และหากเขา (มุฮัมมัด) เสกสรรกล่าวคำเท็จบางคำแก่เราแล้ว

﴿لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ﴾

[69.45] เราก็จะจับเขาด้วยความมั่นคง

﴿ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ﴾

[69.46] แล้วเราก็จะตัดเส้นชีวิตให้ขาดไปจากเขา

﴿فَمَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ﴾

[69.47] ดังนั้นจะไม่มีผู้ใดในหมู่พวกเจ้าเป็นผู้คุ้มกันเขาได้

﴿وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقِينَ﴾

[69.48] และแท้จริงอัลกุรอานนั้นเป็นข้อเตือนสติแก่บรรดาผู้ยำเกรง

﴿وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْكُمْ مُكَذِّبِينَ﴾

[69.49] และแท้จริงเรารู้อย่างแน่นอนว่ามีบรรดาผู้ปฏิเสธอัลกุรอานในหมู่พวกเจ้า

﴿وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ﴾

[69.50] และแท้จริงอัลกุรอานนั้น เป็นการเศร้าโศกเสียใจแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา

﴿وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ﴾

[69.51] และแท้จริงอัลกุรอานนั้นคือความจริงอันเที่ยงแท้แน่นอน

﴿فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ﴾

[69.52] ดังนั้นเจ้าจงให้ความบริสุทธิ์ด้วยพระนามแห่งพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่

الترجمات والتفاسير لهذه السورة: