تفسير سورة القيامة

الترجمة الطاجيكية

ترجمة معاني القرآن الكريم للغة الطاجيكية ترجمها خوجه ميروف خوجه مير نشرها مجمع الملك فهد لطباعة المصحف الشريف بالمدينة المنورة، ملاحظة: ترجمات بعض الآيات (مشار إليها) تم تصويبها بمعرفة مركز رواد الترجمة مع إتاحة الإطلاع على الترجمة الأصلية لغرض إبداء الرأ

﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ﴾

1. Аллоҳ таъоло савганд ёд мекунад: Қасам мехӯрам ба рӯзи қиёмат рӯзе, ки ҳисобу ҷазо аст.

﴿وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ﴾

2. Ва қасам мехӯрам ба нафси мӯъмини парҳезгор, ки соҳибашро бар тарки тоъатҳо ва муртакиб шудани гуноҳҳо маломатгар аст!

﴿أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ﴾

3. Оё инсони кофир мепиндорад, ки Мо ҳаргиз устухонҳояшро гирд нахоҳем овард, баъд аз он ки пӯсид ва парокандагардид?

﴿بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ﴾

4.
Оре, мо тамоми устухонҳои пӯсидаи инсонро гирд меоварем ва ҳатто аз ин ҳам фаротар қодир ҳастем, ки сарангуштҳояшро баробар кунем, чунонки пеш аз марг дар ҳаёти дунё буданд.(1)

﴿بَلْ يُرِيدُ الْإِنْسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ﴾

5. Балки, инсони мункир ба рӯзи баъс мехоҳад, ки дар оянда низ ба корҳои ношоиста пардозад.

﴿يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ﴾

6. Инсони кофир аз рӯи такаббур ва ришханд мепурсад: «Рӯзи қиёмат чӣ вақт хоҳад буд?»

﴿فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ﴾

7. Рӯзе, ки чашмҳо аз шиддати сахтии рӯзи қиёмат хира шавад

﴿وَخَسَفَ الْقَمَرُ﴾

8. ва моҳ тира шавад ва нураш аз байн равад

﴿وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ﴾

9. ва офтобу моҳ бо рафтани нурашон дар як ҷой гирд оянд.

﴿يَقُولُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ﴾

10. Инсон дар он рӯз мегӯяд: «Роҳи гурез аз азоб куҷост?»(1)

﴿كَلَّا لَا وَزَرَ﴾

11. Амр на чунон аст, ки эй инсон, ту таманно мекунӣ. Ҳаргиз (дар он рӯз паноҳгоҳе нест!

﴿إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ﴾

12. Қароргоҳи ҳама дар он рӯз назди Парвардигори туст! Пас ҳар якеро тибқи амалҳояш ҷазои муносиб хоҳад дод(1).

﴿يُنَبَّأُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ﴾

13. Дар он рӯз одамиро аз тамоми амалҳои неку баде, ки он чӣ пешопеш дар ҳаёти худ фиристода ва он чӣ баъд аз хеш гузоштааст, хабар дода мешавад.(1)

﴿بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ﴾

14. Балки инсон бар нафси худ бино аст ва ҳақиқати коре, ки аз тоъат ё маъсият анҷом додааст, медонад.

﴿وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ﴾

15. Ҳарчанд узрҳои худро дар миён оварад, ба ҳолаш ҳеҷ фоидае намекунад(1).

﴿لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ﴾

16. Эй Паёмбар ҳангоми фуруд омадани ваҳй башитоб забон ба хондани Қуръон маҷунбон, ба хотири он ки ҳифзи он аз ёди ту наравад,

﴿إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ﴾

17. ки ҳароина, ҷамъ овардану хонданаш бар ӯҳдаи Мост, баъд аз он ҳар куҷо ки хоҳӣ бихон, аз хотират намеравад,

﴿فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ﴾

18. чун онро ба забони Ҷабраил алайҳиссалом бар ту бихондем, ба диққат гӯш фаро деҳ ва аз хондани он пайравӣ кун,

﴿ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ﴾

19. сипас баёни маъноҳо ва ҳукмҳои он бар ӯҳдаи Мост.(1)

﴿كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ﴾

20. Ҳаргиз чунин нест, ки шумо мушрикон мепиндоред, ки дубора зинда шудан ва ҷазо нест, балки шумо ин ҷаҳони зудгузарро дӯст медоред

﴿وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ﴾

21. ва охиратро бо неъматҳояш тарк мекунед.(1)

﴿وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ﴾

22. Дар он рӯз барои мӯъминони саъодатманд чеҳраҳое ҳаст зебову дурахшон,

﴿إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ﴾

23. ки сӯи Парвардигорашон назар мекунанд.

﴿وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ﴾

24. Ва дар он рӯз барои кофирони бадбахт чеҳраҳое ҳаст абусу турш, (пешонӣ дар ҳам кашида, зиштрӯй),

﴿تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ﴾

25. ки медонад он азоби камаршикан бар ӯ фуруд ояд.

﴿كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ﴾

26. Оре, чун ҷон ба ҳалқум (ба гулӯ) расад

﴿وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ﴾

27. ва гуфта шавад, ки чӣ касест, ки афсун бихонад ва ӯро наҷот диҳад?

﴿وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ﴾

28. Ва одами миранда яқин кунад, ки замони ҷудоӣ фаро расида

﴿وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ﴾

29. ва соқҳои по дар ҳам печида шаванд,

﴿إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ﴾

30. он рӯз, рӯзи рондан ва бозгаштан ба сӯи Парвардигори туст. Ва оқибати кори бандагон ба ҷаннат аст ё ба дӯзах.

﴿فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ﴾

31. На тасдиқ кардааст ин инсони кофир ба паёмбар ва Қуръон ва рӯзи охират ва на барои Парвардигораш намоз гузоридааст.

﴿وَلَٰكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ﴾

32. Вале Қуръонро дурӯғ бароварда ва аз имон рӯй гардонидааст.

﴿ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ﴾

33. Он гоҳ ба рафтори хиромон ва сармаст назди аҳли худ рафтааст.

﴿أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ﴾

34. Вой (ҳалок) бар ту, пас вой (ҳалок) бар ту!

﴿ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ﴾

35. Боз ҳам вой (ҳалок) бар ту, пас вой (ҳалок) бар ту!(1)

﴿أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى﴾

36. Оё инсони мункир ба рӯзи баъс мепиндорад, ки ӯро ба ҳоли худ вогузоштаанд? Пас на мавриди амру наҳй ва на мавриди ҳисобу ҷазо қарор хоҳад гирифт?

﴿أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنَىٰ﴾

37. Оё ӯ нутфае аз манӣ, ки дар бачадоне рехта мешуд, набуд?

﴿ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ﴾

38. Сипас баъд аз нутфа ба сурати хуни баста даромад. Пас Аллоҳ ӯро офарид ва дуруст ва устувор сохт.

﴿فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَىٰ﴾

39. Пас аз ӯ ду ҷуфт: нару мода падид овард.

﴿أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ﴾

40. Оё чунин Офаридагор қодир нест, ки мурдагонро зинда созад? Оре бар ин кор тавоност, зеро бозгардонидани офариниш аз эҷоди нахустини он осонтар аст.(1)

القيامة