إبراهيم

تفسير سورة إبراهيم آية رقم 32

﴿ﯛﯜﯝﯞﯟﯠﯡﯢﯣﯤﯥﯦﯧﯨﯩﯪﯫﯬﯭﯮﯯﯰﯱﯲﯳﯴﯵ ﴾

﴿اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَأَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَكُمْ ۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِيَ فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ ۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ الْأَنْهَارَ﴾

Si Allāh ay ang nagpasimula sa mga langit, nagpasimula sa lupa nang walang naunang pagkakatulad, at nagbaba mula sa langit ng tubig ng ulan kaya nagpalabas Siya sa pamamagitan ng pinababang tubig na iyon ng mga uri ng mga bunga bilang panustos para sa inyo, O mga tao. Pinagsilbi Niya para sa inyo ang mga daong habang naglalayag sa tubig alinsunod sa pagtatakda Niya. Pinagsilbi Niya para sa inyo ang mga ilog upang uminom kayo mula sa mga ito at magpatubig kayo sa mga hayupan ninyo at mga pananim ninyo.

الترجمة الفلبينية (تجالوج) للمختصر في تفسير القرآن الكريم

الترجمة الفلبينية (تجالوج) للمختصر في تفسير القرآن الكريم، صادر عن مركز تفسير للدراسات القرآنية.

الترجمات والتفاسير لهذه الآية: