إبراهيم

تفسير سورة إبراهيم آية رقم 37

﴿ﮃﮄﮅﮆﮇﮈﮉﮊﮋﮌﮍﮎﮏﮐﮑﮒﮓﮔﮕﮖﮗﮘﮙﮚﮛﮜ ﴾

﴿رَبَّنَا إِنِّي أَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُوا الصَّلَاةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَارْزُقْهُمْ مِنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ﴾

Panginoon namin, tunay na ako ay nagpatahan ng ilan sa mga supling ko - ang anak kong si Ismael at ang mga anak niya - sa isang lambak (ang Makkah) na walang pananim doon ni tubig, sa karatig ng Bahay Mong Binanal. Panginoon namin, nagpatahan ako sa kanila sa karatig niyon upang magpanatili sila ng dasal doon. Kaya gawin mo, O Panginoon ko, ang mga puso ng mga tao na nananabik sa kanila at sa bayang ito. Magtustos Ka sa kanila mula sa mga bunga sa pag-asang sila ay magpasalamat sa Iyo sa pagbibiyaya Mo sa kanila.

الترجمة الفلبينية (تجالوج) للمختصر في تفسير القرآن الكريم

الترجمة الفلبينية (تجالوج) للمختصر في تفسير القرآن الكريم، صادر عن مركز تفسير للدراسات القرآنية.

الترجمات والتفاسير لهذه الآية: