تفسير آية فَلَوْلَا نَصَرَهُمُ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ قُرْبَانًا آلِهَةً ۖ بَلْ ضَلُّوا عَنْهُمْ ۚ وَذَٰلِكَ إِفْكُهُمْ وَمَا كَانُوا يَفْتَرُونَ

﴿فَلَوْلَا نَصَرَهُمُ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ قُرْبَانًا آلِهَةً ۖ بَلْ ضَلُّوا عَنْهُمْ ۚ وَذَٰلِكَ إِفْكُهُمْ وَمَا كَانُوا يَفْتَرُونَ﴾

پس چرا بت‌هایی که آنها را معبودانی به جای الله گرفتند و با عبادت و قربانی به‌سوی آنها تقرب می‌جستند به آنها یاری نرساندند؟! قطعاً به آنها یاری نرساندند، بلکه وقتی‌ بیشترین نیاز را به معبودهای‌شان داشتند از دید آنها پنهان شدند، و این دروغ و افترای‌شان بود که با آن این‌گونه به خود امید می‌دادند که این بت‌ها به آنها سود می‌رسانند، و نزد الله از آنها شفاعت می‌کنند.

الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم

الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم، صادر عن مركز تفسير للدراسات القرآنية.

الأحقاف

﴿ﯹﯺﯻﯼﯽﯾﯿﰀﰁﰂﰃﰄﰅﰆﰇﰈﰉﰊﰋ ﴾

الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم

الترجمات والتفاسير لهذه الآية: