النكاح
از ابوهريره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: «لا تُنْكَحُ الأَيِّمُ حَتَّى تُسْتَأْمَرَ، وَلا تُنْكَحُ الْبِكْرُ حَتَّى تُسْتَأْذَنَ»: «زن بيوه بدون مشورت با او و دختر باكره بدون اجازه اش، به ازدواج درآورده نمی شوند». گفتند: ای رسول خدا! اجازه ی دختر باكره چگونه است؟ فرمود: «أَنْ تَسْكُتَ»: «اينكه سكوت نمايد».
عن أبي هريرة -رضي الله عنه- مرفوعاً: «لا تنُكْحَ ُالأيُّم حتى تُستأمر، ولا تنكح البكر حتى تُستَأذن، قالوا: يا رسول الله، فكيف إذنها قال: أن تسكت».
شرح الحديث :
عقد ازدواج عقد بسیار مهم و حساسی است که طی آن برای شوهر چیزی مباح می شود که زن به شدت از آن مراقبت می کند. و با این عقد، زن اسیر شوهر می گردد؛ به همین دلیل شارع عادلِ مهربانِ با حکمت این حق را به او داده که شریک زندگی اش را انتخاب کند؛ چون اوست که می خواهد با وی زندگی کند و خود از هرکسی بهتر به خواسته ها و تمایلاتش آگاه است. به همین دلیل رسول الله صلی الله علیه وسلم از اینکه زنی بیوه بدون مشورت با او به ازدواج کسی درآورده شود، نهی می کند. چنانکه از ازدواج دادن دختر باکره بدون اجازه گرفتن از او در این زمینه، نهی کرده است. و از آنجا که حیای دختر باکره غالب است، تنها به اجازه دادن او اکتفا شده، چنانکه به سکوت وی به نشانه ی رضایتش اکتفا شده است.