اللعان
از سعد بن ابی وقاص رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَنِ ادَّعَى إِلَى غَيْرِ أبِيهِ وَهُوَ يَعْلَمُ أنَّهُ غَيْرُ أبِيهِ، فَالجَنَّةُ عَلَيْهِ حَرَامٌ»: «هرکس خود را به کسی غير از پدرش نسبت دهد، درحالی که می داند آن غیر، پدرش نیست، بهشت بر او حرام است».
عن سعد بن أبي وقاص -رضي الله عنه- مرفوعاً: «من ادعى إلى غير أبيه -وهو يعلم أنه غير أبيه-، فالجنة عليه حرام».
شرح الحديث :
حدیث مذکور در مورد امری هشدار می دهد و از آن بر حذر می دارد که اهل جاهلیت مرتکب می شدند؛ اینکه خود را به کسی جز پدرشان نسبت می دادند؛ حال آنکه بر هرکسی واجب است خود را به خانواده و پدر و پدربزرگ و پدربزرگ پدرش و به طور کلی اجدادش نسبت دهد؛ و برای او حلال و روا نیست که خود را به کسی جز پدرش نسبت دهد با اینکه می داند آن غیر، پدرش نیست؛ به عنوان مثال اگر پدرش از فلان قبیله است و قبیله ی مذکور عیب و نقصی دارد که قبیله ی دیگر ندارد، در صورتی که خود را به قبیله ی دوم نسبت دهد که از جایگاه بهتری برخوردار است تا عیب قبیله اش را از خود دور گرداند، به او وعید محرومیت از بهشت داده شده است.