أحكام المياه
از عبدالله بن عمر رضی الله عنهما روایت است که می گوید: از رسول الله صلی الله علیه وسلم در مورد آب هایی سوال شد که چهارپايان و درندگان در آنها آمد و شد می کنند و از آن می خورند. ایشان فرمود: «إذا كانَ الماءُ قُلَّتَينِ لم يَحْمِلِ الخَبَثَ»: «آبی که به اندازه ی دو "قُله" باشد، به مجرد رسيدن پليدی بدان نجس و پليد نمی شود».
عن عبد الله بن عمر -رضي الله عنهما- قال: سُئِلَ رسول الله -صلى الله عليه وسلم- عن الماء وما يَنُوبُهُ من الدواب والسِّبَاعِ، فقال -صلى الله عليه وسلم-: «إذا كان الماء قُلَّتين لم يحمل الخَبَثَ».
شرح الحديث :
رسول الله صلی الله علیه وسلم بیان می نماید که آب زیاد به مجرد برخورد با نجاست - در صورتی که یکی از اوصافش تغییر نکند - نجس نمی شود؛ اما اگر اندک باشد معمولا نجس می شود، زیرا غالبا اوصاف چنین آبی تغییر می کند؛ بنابراین اگر آب زیاد باشد، اما در اثر برخورد با نجاست اوصافش تغییر نماید، نجس می شود، هرچند دو قله هم باشد. ایشان این پاسخ را زمانی داد که در مورد پس مانده حیوانات درنده و چهارپایان سؤال شد. و این بر عدم پاکی غالب پس مانده های آنها دلالت دارد؛ مگر اینکه آب زیاد باشد و اوصاف آن به این سبب تغییر نکند.