الغفار
كلمة (غفّار) في اللغة صيغة مبالغة من الفعل (غَفَرَ يغْفِرُ)،...
از ابوهريره رضی الله عنه روایت است که می گويد: از رسول الله ﷺ شنيدم كه فرمودند: «تَفْضُلُ صَلاةُ الْجَمِيعِ صَلاةَ أَحَدِكُمْ وَحْدَهُ، بِخَمْسٍ وَعِشْرِينَ جُزْءًا، وَتَجْتَمِعُ مَلائِكَةُ اللَّيْلِ وَمَلائِكَةُ النَّهَارِ فِي صَلاةِ الْفَجْرِ»: «نماز با جماعت بر نمازی كه به تنهايی خوانده می شود، بيست و پنج برابر برتری دارد. و هنگام نماز صبح، ملائکه ی شب و ملائکه ی روز جمع می شوند». ابوهريره رضی الله عنه می گويد: اگر می خواهید اين آيه را بخوانيد: «إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا» [اسراء: 78] «نماز صبح [و تلاوت قرآن در این وقت، ] مورد مشاهده [و در حضورِ ملائکه ی روز و شب] است».
شرح الحديث :
حدیث مذکور بیانگر این مهم است: نمازی که با جماعت خوانده می شود بیست و پنج برابر برتر از نمازی است که به تنهایی خوانده می شود؛ سپس یادآور می شود که ملائکه ی شب و روز در نماز صبح جمع می شوند. آنگاه ابوهریره رضی الله عنه برای این مساله به این آیه استشهاد می کند و می گوید: اگر می خواهید این آیه را بخوانید: «إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا» [اسراء: 78] «نماز صبح [و تلاوت قرآن در این وقت، ] مورد مشاهده [و در حضورِ ملائکه ی روز و شب] است». یعنی ملائکه ی شب و روز در نماز صبح حضور دارند. و به دلیل مشروعیت طولانی کردن قرائت در نماز صبح بیش از سایر نمازها، نماز صبح قرآن نامیده شده است؛ و همچنین به دلیل فضل قرائت در آن، چنین نامیده شده است چون الله متعال و ملائکه ی شب و ملائکه روز شاهد آن هستند.