الآخر
(الآخِر) كلمة تدل على الترتيب، وهو اسمٌ من أسماء الله الحسنى،...
از ابوهريره رضی الله عنه روایت است که رسول الله ﷺ فرمودند: «إِذَا دَعَا الرَّجُلُ امْرَأتَهُ إِلَى فِرَاشِهِ فَأبَتْ، فَبَاتَ غَضْبَانَ عَلَيْهَا، لَعَنَتْهَا المَلاَئِكَةُ حَتَّى تُصْبحَ»: «هرگاه مرد، زنش را به بستر خود فرابخواند و زن به بستر شوهرش نرود و مرد، شب را در حال خشم (و نارضايتی) از همسرش سپری کند، ملائکه آن زن را تا صبح لعنت می کنند».
شرح الحديث :
حدیث مذکور بر این دلالت دارد که اگر مردی همسرش را برای آمیزش و همبستری فراخواند، باید اجابت کند وگرنه خود را در معرض لعنت ملائکه قرار می دهد. اما این مقید به زمانی است که شوهر از عدم پاسخ مثبت زن خشمگین و ناراحت شود؛ چنانکه در روایت بخاری آمده است. اما اگر رضایت داشته باشد و از عدم اجابت وی ناراحت نشود، اشکالی ندارد. همچنین اگر زن عذری شرعی داشت مثلا بیمار بود و نمی توانست با وی معاشرت داشته باشد یا اینکه عذری داشت که او را از حضور در بستر شوهر بازمی داشت، در این صورت هم اشکالی ندارد. در غیر این صورت باید به خواسته ی شوهر پاسخ مثبت داده و در بستر وی حاضر شود. و اگر این حق شوهر بر همسر باشد همچنین شوهر باید رعایت حال همسرش را بکند؛ و چون تمایل او به آمیزش و همبستری را شاهد بود، به وی پاسخ مثبت دهد تا چنان با او رفتار کرده باشد که با وی رفتار می کند. و الله متعال می فرماید: «وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ»: «و با آنها به طور شایسته رفتار کنید».