Яке аз вазнинтарин мусибатҳое ки сари уммати исломи омад, ин буд ки ваҳй илоҳи бо вафоти Паёмбар (с.в) қатъ гардид. Вақто ки Паёмбар (с.в) амонаташро ба ҷо овард ва умматашро насиҳат кард, нишонаҳои падруд гуфтанаш ин дунёро дар суханҳову амалҳояш намоён гардид.