البر
البِرُّ في اللغة معناه الإحسان، و(البَرُّ) صفةٌ منه، وهو اسمٌ من...
از علی بن ابی طالب رضی الله عنه روایت است که می گوید: هرکس را كه حد بزنم و در اثر آن بميرد، ناراحت نمی شوم جز شراب خوار که اگر در اثر حد زدن بميرد، ديه اش را پرداخت می نمايم. زيرا رسول الله ﷺ تعداد مشخصی را برايش معين نفرمود.
شرح الحديث :
از علی رضی الله عنه روایت است که می گوید: چون حدی را بر کسی جاری کنم و در اثر آن بمیرد، ناراحت نمی شوم و تاسف نمی خورم مگر در مورد شراب خوار که اگر بمیرد دیه ی او را از بیت المال به ورثه اش پرداخت می کنم. چون به مجازات شراب خوار افزوده می شود و کمترین حدود از نظر کمی و کیفی، حد شراب خوار است. از این حدیث فهمیده می شود که شراب خواری حد مشخصی ندارد که رسول الله صلی الله علیه وسلم آن را تعیین کرده باشد؛ و از باب تعزیرات می باشد؛ و اگر شراب خوار در مجازات آن بمیرد، کسی ضامن نیست. و عمل علی رضی الله عنه در اینجا، از باب احتیاط می باشد و سایر صحابه با او مخالفت کرده اند.