النصير
كلمة (النصير) في اللغة (فعيل) بمعنى (فاعل) أي الناصر، ومعناه العون...
از معاذ بن انس رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَنْ كظَمَ غيظا، وهُو قَادِرٌ عَلَى أَنْ يُنْفِذَه، دَعَاهُ الله سُبْحانَهُ وتَعالَى عَلَى رُؤُوسِ الْخلائقِ يَوْمَ الْقِيامَةِ حَتَّى يُخَيِّرَهُ مِنَ الْحُورِ الْعِينِ مَا شَاءَ»: «هرکس خشمش را فرو ببرد، درحالی که می تواند آن را عملی سازد (يا انتقام بگيرد)، الله متعال در روز قیامت او را در انظار عمومی صدا می زند و به او اجازه می دهد هرچه از زنان زيبای بهشتی که می خواهد، برای خود برگزيند».
شرح الحديث :
در این حدیث آمده که چون مسلمانی از دیگری خشمگین شود و با وجود قدرت، علیه او اقدام نکند و برای کسب رضایت الله متعال چنین رفتاری داشته باشد و بر اسباب خشم و ناراحتی که برای وی میسر شده، صبر کند، این پاداش بزرگ برای او خواهد بود که در روز قیامت و در انظار عمومی صدا زده می شود و به او این اختیار داده می شود که هر تعداد از زنان زیبای بهشتی که می خواهد برای خود انتخاب نماید.