الملك
كلمة (المَلِك) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فَعِل) وهي مشتقة من...
از حارثة بن وهب رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «أَلا أُخْبِرُكُمْ بِأَهْلِ الجنَّة؟ كُلُّ ضَعيفٍ مُتَضَعِّفٍ لَوْ أَقْسَم عَلَى اللَّه لأبرَّه، أَلاَ أُخْبِرُكُمْ بَأَهْلِ النَّارِ؟ كُلُّ عُتُلٍّ جَوَّاظٍ مُسْتَكْبِرٍ»: «آيا بهتشيان را به شما معرفی نکنم؟ هر ضعيف و مستضعفی که اگر به الله سوگند ياد کند، الله سوگندش را تحقق می بخشد؛ آيا دوزخيان را به شما معرفی نکنم؟ هر انسان، تندخو و سنگ دل و ثروت اندوزی که بذل و بخشش نمی کند و برتری طلب و متکبر است».
از صفات برخی بهشتیان، ضعیف و مستضعف بودن آنهاست؛ مراد کسانی است که توجهی به جاه و مقام و جایگاه آنها نمی شود یا برای رسیدن به مراتب بالاتر در دنیا تلاش می کنند، اما ذاتا ضعیف هستند و دیگران آنها را ضعیف می شمارند. اینان اگر جهت میسر شدن امری قسم یاد کنند، الله متعال قسم آنان را تحقق می بخشد. اما صفات برخی از دوزخیان تندخویی و سنگدلی و پیروی نکردن از حق می باشد. و هرکسی را شامل می شود که مشغول جمع مال و اموال بوده و زکات مالش را نمی پردازد؛ و کسانی را دربرمی گیرد که از روی تکبر حق را نمی پذیرند و خود را برتر از مردم می بینند. این حدیث تنها برخی از صفات دو گروه را بیان می کند.