الشكور
كلمة (شكور) في اللغة صيغة مبالغة من الشُّكر، وهو الثناء، ويأتي...
از ابودرداء رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «ألا أُنَبِّئُكُمْ بِخَيْرِ أعْمالِكُمْ، وأزْكَاهَا عِنْدَ مَلِيكِكُمْ، وأرْفَعِهَا فِي دَرَجَاتِكُمْ، وَخَيرٍ لَكُمْ مِنْ إنْفَاقِ الذَّهَبِ والفِضَّةِ، وَخَيْرٍ لَكُمْ مِنْ أن تَلْقَوا عَدُوَّكُمْ فَتَضْرِبُوا أعْنَاقَهُمْ وَيَضْرِبُوا أعْنَاقَكُمْ؟»: «آيا شما را از بهترين کارتان و پاک ترين آنها نزد فرمانروای تان - پروردگار متعال- و مؤثرترين عمل تان در بالا بردن درجات و جايگاه شما آگاه نکنم که از انفاق طلا و نقره برای شما و از روبرو شدن شما با دشمن تان که گردن آنها را بزنيد و آنها گردن شما را بزنند، بهتر است؟ عرض کردند: بله. فرمود: «ذِكر الله تَعَالَى»: «ذکر الله متعال».
رسول الله صلی الله علیه وسلم خبر می دهد که: آیا شما را از بهترین اعمال تان آگاه نکنم که بیشترین ثواب و پاداش را دارد و نزد پروردگارتان پاک تر است و باعث افزایش درجات شما بوده و از انفاق طلا و نقره در راه الله و همچنین از اینکه در میدان نبرد با کفار روبرو شوید و گردن آنها را برای اعلای کلمة الله بزنید، برای شما بهتر است؟ صحابه گفتند: بله ای رسول خدا؛ فرمود: ذکر الله تعالی.