البحث

عبارات مقترحة:

القادر

كلمة (القادر) في اللغة اسم فاعل من القدرة، أو من التقدير، واسم...

الوتر

كلمة (الوِتر) في اللغة صفة مشبهة باسم الفاعل، ومعناها الفرد،...

المليك

كلمة (المَليك) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فَعيل) بمعنى (فاعل)...

از ابوسعید خدری رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إِيَّاكُم وَالْجُلُوسَ في الطرُقاتِ»: «از نشستن بر سرِ راه ها (و معابر عمومی) بپرهيزيد». اصحاب - رضی الله عنهم - عرض کردند: ای رسول خدا، چاره ای جز اين نداريم؛ زيرا می نشينيم و با هم صحبت می کنيم. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «فَاما إذا أَبَيْتُمْ فَأَعْطُوا الطَّريقَ حَقَّهُ»: «حال که چنين است، پس حقّ راه را رعايت کنيد». پرسيدند: حقّ راه چيست؟ فرمود: «غَضُّ الْبَصَر، وكَفُّ الأَذَى، ورَدُّ السَّلام، وَالأَمْرُ بالْمعْروف، والنَّهْيُ عنِ الْمُنْكَرِ»: «حفاظت چشم ها، اجتناب از اذيت و آزار ره گذران، دادن جواب سلام و امر به معروف و نهی از منکر».

شرح الحديث :

رسول الله صلی الله علیه وسلم اصحاب و یارانش را از نشستن بر سر راه ها باز داشت؛ آنها گفتند: ما چاره ای جز این نداریم. پس فرمود: «اگر چنین است و باید با هم بنشینید، بر شما واجب است که حق راه را بدهید». این بود که در مورد حق راه پرسیدند و رسول الله صلی الله علیه وسلم در توضیح آن فرمود: «حق راه این است که نگاه چشمان از زنانی گرفته شود که از مسیر نشست آنها عبور می کنند و باید از اذیت و آزار قولی و عملی ره گذران خودداری کنند و پاسخ سلام کسانی را بدهند که به آنها سلام می کنند؛ و امر به معروف نموده و در صورت مواجه شدن با منکر، انکار آن بر ایشان واجب است».


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية