الأخلاق الذميمة
از عبدالله بن عمر رضی الله عنهما روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَنْ تَعَاظَمَ في نَفْسِهِ، واخْتَال في مِشْيَتِهِ، لَقيَ اللهَ وهُوَ عليهِ غَضْبَانُ»: «هرکس خود را بزرگ پندارد و در راه رفتنش تکبر به خرج دهد، درحالی الله متعال را ملاقات می کند که بر وی خشمگین است».  
عن عبد الله بن عمر -رضي الله عنهما- قال: قال رسول الله -صلى الله عليه وسلم-: «مَنْ تَعَاظَمَ في نَفْسِهِ, واخْتَال في مِشْيَتِهِ, لَقيَ اللهَ وهُوَ عليهِ غَضْبَانُ».

شرح الحديث :


این حدیث بر مذموم بودن تکبر و خودبرتربینی دلالت می کند؛ تکبر و برتر دیدن خود می تواند در راه رفتن و لباس پوشیدن و سخن گفتن و در تمام امور جلوه نماید؛ و هرکس چنین حالتی داشته باشد و خود را بیش از دیگران بزرگ و شایسته ی تعظیم بپندارد، روز قیامت درحالی الله متعال را ملاقات می کند که بر وی خشمگین است.  

ترجمة نص هذا الحديث متوفرة باللغات التالية