المحسن
كلمة (المحسن) في اللغة اسم فاعل من الإحسان، وهو إما بمعنى إحسان...
از عثمان بن عفان رضی الله عنه روایت است که می گويد: رسول الله ﷺ را ديدم که مانندِ اين وضوی من، وضو گرفت و سپس فرمود: «مَنْ تَوَضَّأ هكَذَا، غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ، وَكَانَتْ صَلاَتُهُ وَمَشْيُهُ إِلَى المَسْجدِ نَافِلَةً»: «هرکس اينچنين وضو بگيرد، گناهان گذشته اش آمرزيده می شود و نماز و رفتنش به سوی مسجد، نيکی و پاداشی افزون بر آمرزش گناهانش به شمار می آيد».
چنانکه در این حدیث آمده است، وقتی عثمان بن عفان رضی الله عنه به طور کامل وضو می گیرد، یادآور می شود که رسول الله صلی الله علیه وسلم همچون وضوی او وضو گرفته است و پس از آن خبر داده که هرکس چنین وضویی بگیرد، الله متعال فضل خود را شامل او نموده و گناهان صغیره ی وی را که در حوزه ی حق الله هستند، می بخشد؛ و نماز و رفتنش به سوی مسجد اجر و پاداشی افزون بر مغفرت و آمرزش گناهانش می باشد. اما صفت وضوی مذکور از حمران غلام آزاد شده ی عثمان روایت شده است که عثمان را دیده ظرف آبی را می طلبد و سه بار بر دستانش آب می ریزد و آنها را می شوید، سپس دستانش را در ظرف فرو برده و مضمضه و استنشاق می کند، آنگاه صورت و دستانش را سه بار تا آرنج می شوید و سرش را مسح می کند و در پایان سه بار پاهایش را می شوید.