شرح حديث İbn Şihâb'dan rivayet edildiğine göre şöyle demiştir: Ömer b. Abdilazîz bir gün...

İbn Şihâb'dan rivayet edildiğine göre şöyle demiştir: Ömer b. Abdilazîz bir gün ikindi namazını geciktirdi. Urve ona şöyle dedi: Cibril indi Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'e imam olarak namaz kıldırdı. Bunun üzerine Ömer: Ey Urve! Ne söylediğini iyi bil dedi. Urve şöyle dedi: Beşîr b. Ebî Mesûd'u, Ebû Mesûd şöyle derken işittim. Oda Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyururken işittim diyordu: Cibril indi ve bana imamlık yaptı. Onunla birlikte namaz kıldım, sonra onunla birlikte namaz kıldım, sonra onunla birlikte namaz kıldım, sonra onunla birlikte namaz kıldım, sonra onunla birlikte namaz kıldım" parmaklarıyla beş vakit namazı saydı.

شرح الحديث :

Cibril -aleyhisselâm- Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem-'e vahiy indiriyordu. Rasûlullah'a farklı şekil ve surette geliyordu. Bu hadiste indi ve vakitlerini beyan etmek için beş vakit namazda ona imamlık yaptı. Bu hadisin varid olduğu kıssanın lafzında Ömer b. Abdilazîz ikindi namazını vaktinden biraz geciktirdi. Urve b. Zubeyr'de bunu inkar etti. Ona Cebrail'in inip Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'e imamlık yaptığını haber verdiğinde Ömer b. Abdilazîz buna şaşırdı. Urve'ye söylediği sözü düşünmesini ve delil olmayan şeyi tesebbüt etmeden söylememesi gerektiğini emretti. Urve ona Beşîr b. Ebî Mesûd'un, Ebû Mesûd el-Bedrî'den, onunda Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-in şöyle buyururken işittiğini haber vermiştir: Cibril inip Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem-'e beş vakit namazdan her birinin vaktinde imam olarak namaz kıldırdı. O bu hadisi duyup, namazın nasıl kılındığını, vakitlerini ve rukunlerini öğrenmiştir.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية الصينية الفارسية

معاينة

رمضانُ شهرُ الانتصاراتِ الإسلاميةِ العظيمةِ، والفتوحاتِ الخالدةِ في قديمِ التاريخِ وحديثِهِ.
ومنْ أعظمِ تلكَ الفتوحاتِ: فتحُ مكةَ، وكان في العشرينَ من شهرِ رمضانَ في العامِ الثامنِ منَ الهجرةِ المُشَرّفةِ.
فِي هذهِ الغزوةِ دخلَ رسولُ اللهِ صلّى اللهُ عليهِ وسلمَ مكةَ في جيشٍ قِوامُه عشرةُ آلافِ مقاتلٍ، على إثْرِ نقضِ قريشٍ للعهدِ الذي أُبرمَ بينها وبينَهُ في صُلحِ الحُدَيْبِيَةِ، وبعدَ دخولِهِ مكةَ أخذَ صلىَ اللهُ عليهِ وسلمَ يطوفُ بالكعبةِ المُشرفةِ، ويَطعنُ الأصنامَ التي كانتْ حولَها بقَوسٍ في يدِهِ، وهوَ يُرددُ: «جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا» (81)الإسراء، وأمرَ بتلكَ الأصنامِ فكُسِرَتْ، ولما رأى الرسولُ صناديدَ قريشٍ وقدْ طأطأوا رؤوسَهمْ ذُلاً وانكساراً سألهُم " ما تظنونَ أني فاعلٌ بكُم؟" قالوا: "خيراً، أخٌ كريمٌ وابنُ أخٍ كريمٍ"، فأعلنَ جوهرَ الرسالةِ المحمديةِ، رسالةِ الرأفةِ والرحمةِ، والعفوِ عندَ المَقدُرَةِ، بقولِه:" اليومَ أقولُ لكمْ ما قالَ أخِي يوسفُ من قبلُ: "لا تثريبَ عليكمْ اليومَ يغفرُ اللهُ لكمْ، وهو أرحمُ الراحمينْ، اذهبوا فأنتمُ الطُلَقَاءُ".

السميع

الظاهر

الرب

شرح الحديث :

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

عبارات مقترحة:

السميع

الظاهر

الرب

شرح الحديث :

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية