البحث

عبارات مقترحة:

الفتاح

كلمة (الفتّاح) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فعّال) من الفعل...

الأعلى

كلمة (الأعلى) اسمُ تفضيل من العُلُوِّ، وهو الارتفاع، وهو اسمٌ من...

الخلاق

كلمةُ (خَلَّاقٍ) في اللغة هي صيغةُ مبالغة من (الخَلْقِ)، وهو...

از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم خبر داد که ایشان می آید و برای پروردگارش سجده نموده و حمد و ستایش او را می گوید [و ابتدا از شفاعت کردن آغاز نمی کند] سپس به او گفته می شود: «ارْفَعْ رَأْسَكَ، وَقُلْ يُسْمَعْ، وَسَلْ تُعْطَهْ، وَاشْفَعْ تُشَفَّعْ»: «سرت را بلند کن. بگو که سخنت شنيده می شود. سؤال کن که به تو عنايت می شود و شفاعت کن که شفاعت تو پذيرفته می گردد».

شرح الحديث :

رسول الله صلی الله علیه وسلم در روز قیامت می آید و برای الله متعال سجده نموده و دعا می کند، سپس الله متعال به او اجازه ی شفاعت عظمی را می دهد و پروردگارش به او می فرماید: «سؤال کن که به تو عنايت می شود و شفاعت کن که شفاعت تو پذيرفته می شود». یعنی سوال و درخواست و شفاعت تو مورد قبول واقع می گردد.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية