البحث

عبارات مقترحة:

العفو

كلمة (عفو) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فعول) وتعني الاتصاف بصفة...

الحيي

كلمة (الحيي ّ) في اللغة صفة على وزن (فعيل) وهو من الاستحياء الذي...

التواب

التوبةُ هي الرجوع عن الذَّنب، و(التَّوَّاب) اسمٌ من أسماء الله...

از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است که می گوید: رسول الله دو قوچ شاخ دار با رنگ آمیخته ی سفيد و سیاه قربانی کرد. بسم الله و الله اکبر گفت و پایش را بر يک طرف گردن آنها گذاشته و به دست خود آنها را ذبح نمود.

شرح الحديث :

رسول الله صلی الله علیه وسلم به قربانی کردن تشویق نموده و خود بدان عمل کرده و دو قوچ قربانی کرده است. دو قوچ با رنگ آمیخته ی سفید و سیاه که هر دو شاخ دار بودند. آنها را با دست مبارکش ذبح می کند چون عبادت بزرگی را انجام می دهد. و قبل از ذبح، نام الله را می برد و به این ترتیب از الله متعال یاری می جوید تا در آن خیر و برکت نهد؛ و به سبب بزرگی و جهت تعظیم خداوند متعال و یکتا دانستن او در عبادت و اظهار ضعف و خضوع در برابر او تکبیر می گوید. و از آنجا که رعایت نیکی و احسان در ذبح کردن امری مطلوب است - و رحمتی برای ذبیحه بوده و روحش به سرعت گرفته می شود – پای مبارکش را بر گردن آنها می گذارد تا به هنگام ذبح، تکان زیادی نخورند و اینگونه باعث طولانی شدن مدت ذبح شان نشوند و عذاب نبینند؛ حال آنکه الله متعال نسبت به مخلوقاتش مهربان است.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية