العظيم
كلمة (عظيم) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فعيل) وتعني اتصاف الشيء...
از عایشه رضی الله عنها روایت است که می گوید: بعد از نزول (إذا جاء نصرُ الله والفتح)، رسول الله صلی الله علیه وسلم هیچ نمازی اقامه نکرد مگر اینکه در آن این دعا را خواند: «سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ ربَّنَا وَبحمْدِك، اللَّهمَّ اغْفِرْ لي». و در روایتی آمده است: رسول الله صلی الله علیه وسلم در رکوع و سجده این ذکر و دعا را زیاد می خواند: «سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ ربَّنَا وَبحمْدِك، اللَّهمَّ اغْفِرْ لي».
شرح الحديث :
در این حدیث عایشه رضی الله عنها یادآور می شود که وقتی الله متعال سوره ی نصر را بر رسول الله صلی الله علیه وسلم نازل نمود و پیروزی مذکور در این سوره و فتح مکه را دید، به امر الهی در این سوره جامه ی عمل پوشاند، آنجا که می فرماید: «فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ»؛ بنابراین زیاد این ذکر و دعا را می خواند: «سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ ربَّنَا وَبحمْدِك، اللَّهمَّ اغْفِرْ لي». این کلمات الله متعال را از هر عیب و نقصی پاک می دانند و با حمد و ستایش او همراه هستند و با طلب مغفرت و آمرزش از الله متعال پایان می یابند. و رسول الله صلی الله علیه وسلم هیچ نماز فرض و نفلی نمی خواند مگر اینکه این ذکر و دعا را در رکوع و سجده ی آن می خواند؛ و این سوره علامت نزدیکی اجل رسول الله صلی الله علیه وسلم بود.