الرحيم
كلمة (الرحيم) في اللغة صيغة مبالغة من الرحمة على وزن (فعيل) وهي...
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «التَّسْبِيحُ لِلرِّجَالِ وَالتَّصْفِيقُ لِلنِّسَاءِ»: «تسبیح (سبحان الله گفتن) برای مردان و دست زدن (در نماز) برای زنان است».
«التَّسْبِيحُ لِلرِّجَالِ وَالتَّصْفِيقُ لِلنِّسَاءِ» و در روایت مسلم عبارت: «في الصلاة: در نماز» آمده است. یعنی هرکس در نماز متوجه چیزی شد که باید دیگران را به نحوی متوجه آن می کرد؛ مثلا: امام در نمازش اشتباه نمود یا کوری در حال افتادن به چاه بود یا مساله ی اجازه دادن برای ورود کسی بود، یا نمازگزار بخواهد چیزی را به دیگران اعلان نماید، در چنین حالت هایی و موارد مشابه "سبحان الله" می گوید تا اینگونه کسانی را که می خواهد، متوجه نماید. البته سبحان الله گفتن مخصوص مردان است، اما اگر برای زن چنین حالاتی پیش آمد، باید دست بزند؛ به این صورت که یکی از دستانش را به هر شکل ممکن، به دیگری بزند. و همه ی این کارها برای دوری کردن از اقوال و سخنانی می باشد که از جنس آن کلماتی نیست که در نماز گفته می شود. چون نماز محل مناجات با الله متعال است؛ اما زمانی که ضرورت گفتن و اعلام چیزی وجود داشته باشد، تسبیح که از جنس اقوال نماز است، مشروع شده است.