القهار
كلمة (القهّار) في اللغة صيغة مبالغة من القهر، ومعناه الإجبار،...
از ابن عباس رضی الله عنهما روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «الْمُسْلِمُ يَكْفِيهِ اسْمُهُ فَإِنْ نَسِيَ أَنْ يُسَمِّيَ حِينَ يَذْبَحُ فَلْيُسَمِّ وَلْيَذْكُرِ اسْمَ اللَّهِ ثُمَّ لِيَأْكُلْ»: «مسلمان اسم او کافی است؛ بنابراین اگر به هنگام ذبح فراموش کرد بسم الله بگوید، باید قبل از خوردن از گوشت آن بسم الله بگوید و از آن بخورد».
شرح الحديث :
در این حدیث آمده که یکی از شروط ذبح، بسم الله گفتن به هنگام حرکت دست برای ذبح می باشد. چون در این لحظه روح حیوان از بدنش خارج می شود. اما اگر کسی از روی فراموشی بسم الله نگفت، ذبیحه ی وی حلال است چون بسم الله نگفتنش از روی عمد نبوده است؛ اما اگر عمدا بسم الله نگوید، دیدگاه صحیح این است که ذبیحه ی وی خورده نمی شود. اما این حدیث ضعیف است و دلایل صحیح بیانگر این مطلب هستند که باید به هنگام ذبح بسم الله گفته شود تا خوردن از ذبیحه حلال باشد.