شرح الحديث :

رسول الله صلی الله علیه وسلم دو موذن داشت؛ عبدالله بن ام مکتوم که کور بود و بلال بن رباح رضی الله عنهما؛ بلال برای نماز صبح قبل از طلوع فجر اذان می گفت؛ زیرا وقت خواب است و مردم قبل از وارد شدن وقت نماز، نیاز به آمادگی برای آن دارند؛ از اینرو رسول الله صلی الله علیه وسلم اصحابش را متوجه می کند که بلال رضی الله عنه وقتی اذان می گوید که شب است (قبل از طلوع فجر)؛ و آنها را امر می کند که پس از اذان بلال تا طلوع فجر و شنیدن اذان موذن دوم یعنی ابن ام مکتوم رضی الله عنه بخورند و بیاشامند؛ زیرا وی با طلوع فجر دوم اذان می گوید؛ و این برای کسانی است که قصد روزه گرفتن دارند؛ اینان با شنیدن اذان موذن دوم باید دست از خوردن و آشامیدن بکشند چون وقت نماز وارد شده است. اذان اول مذکور، مخصوص این وقت می باشد و در سایر اوقات اذان دادن قبل از وارد شدن وقت جایز نیست؛ و در این مورد که اذان اول برای نماز صبح کفایت می کند یا اینکه باید اذان دوم به سبب وارد شدن وقت داده شود، اختلاف شده است؛ دیدگاه جمهور علما این است که اذان اول مشروع است و به آن کفایت نمی شود.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية البنغالية الصينية