الكريم
كلمة (الكريم) في اللغة صفة مشبهة على وزن (فعيل)، وتعني: كثير...
از ابوموسی اشعری رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «المَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ»: «هر شخصی با کسی خواهد بود که او را دوست دارد». و در روایتی آمده است: به رسول الله صلی الله علیه وسلم گفته شد: شخصی گروهی را دوست دارد، ولی در عمل به آنان نمی رسد؟ رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «المَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ»: «هر شخصی با کسی خواهد بود که او را دوست دارد». از عبدالله بن مسعود رضی الله عنه روایت است که می گوید: مردی نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آمد و گفت: ای رسول خدا، درباره ی شخصی که گروهی را دوست دارد، ولی در عمل به آنان نمی رسد، چه می گوييد؟ فرمود: «المَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ»: «هر شخصی با کسی خواهد بود که او را دوست دارد».
انسان در آخرت همراه کسی یا کسانی خواهد بود که آنها را در دنیا دوست دارد. این حدیث به دوست داشتن و محبت نسبت به پیامبر و صالحان و پیروان آنها بر حسب مراتبی که دارند، تشویق نموده و در مورد محبت و دوستی با کسانی هشدار می دهد که در برابر اینان و متضاد ایشان هستند؛ چراکه محبت دلیلی بر میزان ارتباط محب با محبوب و مناسبت اخلاقی میان آنها و اقتدای به محبوب می باشد؛ محبت دلیل بر وجود چنین ارتباطی و بلکه باعث و انگیزه در این زمینه می باشد؛ همچنین هرکس الله متعال را دوست داشته باشد، ذات این دوست داشتن از بزرگ ترین اعمالی است که او را به الله متعال نزدیک می گرداند؛ و الله متعال شکور است و کسی را که برای نزدیکی به او تلاش می کند، چندین برابر تلاشش عطا می نماید. اما لازمه ی اینکه کسی دیگری را دوست داشته باشد، برابری جایگاه و مرتبه در میان آنها نیست؛ زیرا جایگاه و مرتبه ی افراد بنا بر اعمال نیک آنها متفاوت می باشد؛ و معیت و همراهی به مجرد اجتماع در چیزی حاصل می گردد و لازمه ی آنها اشتراک در همه ی موارد نیست؛ بنابراین چون همگی وارد بهشت شوند، معیت مصداق می یابد هرچند درجات متفاوت باشد؛ بنابراین کسی که رسول الله صلی الله علیه وسلم یا یکی از مومنان را دوست داشته باشد، با حسن نیت همراه او در بهشت خواهد بود چرا که حسن نیت اصل بوده و عمل تابع آن است؛ و لازمه ی اینکه همراه آنهاست، این نیست که در مرتبه و منزلت آنها بوده و پاداشی چون پاداش آنها از هر جهت دریافت می کند.