البحث

عبارات مقترحة:

الرحمن

هذا تعريف باسم الله (الرحمن)، وفيه معناه في اللغة والاصطلاح،...

العلي

كلمة العليّ في اللغة هي صفة مشبهة من العلوّ، والصفة المشبهة تدل...

الجبار

الجَبْرُ في اللغة عكسُ الكسرِ، وهو التسويةُ، والإجبار القهر،...

از عبدالله بن عباس رضی الله عنهما روایت است که می گوید: روزی در دوران نوجوانی، سوار بر ماده الاغی بودم و بسوی سرزمين «منا» می رفتم. رسول الله در «منا» بدون اينكه ستره ای گذاشته باشد، مشغول نماز بود. الاغم را برای چرا رها كرده، از جلوی بعضی از نماز گزاران عبور كردم و خود را به صف نماز رساندم. و كسی مرا به خاطر اين كار سرزنش نكرد.

شرح الحديث :

عبدالله بن عباس رضی الله عنهما خبر می دهد، وقتی رسول الله صلی الله علیه وسلم در حجة الوداع و در منا بود، سوار بر ماده الاغی به سوی ایشان رفته و از جلوی برخی از نمازگزاران عبور کرده است، درحالی که رسول الله صلی الله علیه وسلم به همراه اصحابش بدون ستره مشغول نماز بودند؛ سپس از ماده الاغ پایین آمده و آن را برای چریدن رها کرده و وارد صف نماز شده است. و خبر می دهد که در این وقت هنوز به بلوغ نرسیده بود و نزدیک به سن بلوغ بوده است؛ یعنی در سنی بود که اگر کاری انجام می داد که سبب فاسد شدن نماز نمازگزاران بود، از آن نهی می شد اما هیچکس این رفتار او را انکار نکرد نه رسول الله صلی الله علیه وسلم و نه اصحاب ایشان رضی الله عنهم.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية