القهار
كلمة (القهّار) في اللغة صيغة مبالغة من القهر، ومعناه الإجبار،...
از مرداس اسلمی رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «يَذْهَبُ الصَّالِحُونَ الأَوَّلُ فَالأَوَّلُ، وَتَبْقَى حُثَالَةٌ كَحُثَالَةِ الشَّعِيرِ أوِ التَّمْرِ لا يُبَالِيهُمُ اللهُ بَالَةً»: «انسان های نيکوکار يکی پس از ديگری می روند و افرادی باقی می مانند که مانند نخاله ی جو يا خرما بی ارزش اند و الله هيچ توجهی به آنها نمی نمايد».
رسول الله صلی الله علیه وسلم خبر می دهد که الله متعال در آخر الزمان صالحان را قبض روح می کند و در پسِ آنها مردمانی می مانند که شایستگی توجه ندارند؛ الله متعال برای آنها قدر و منزلتی قائل نمی شود و آنها را به حساب نیاورده و به ایشان رحم نکرده و رحمتی بر آنها نازل نمی نماید؛ آنها بدترین مردم نزد الله هستند که قیامت بر آنها برپا می گردد.