الواحد
كلمة (الواحد) في اللغة لها معنيان، أحدهما: أول العدد، والثاني:...
از صهیب بن سِنان رومی رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «عجَبًا لِأَمر المُؤمِن إِنَّ أمرَه كُلَّه لَه خَير، وَلَيسَ ذَلكَ لِأَحَد إِلَّا لِلمُؤمِن: إِنْ أَصَابَته سَرَّاء شَكَرَ فَكَانَ خَيراً لَهُ، وإِنْ أَصَابته ضّرَّاء صَبَر فَكَان خَيراً لَهُ»: «شگفتا از حال مؤمن که همه ی اوضاع و احوالش برای او خير است و کسی جز مؤمن، چنين وضعی ندارد: اگر با امر خوشايندی مواجه شود، شکر می کند و اگر دچار زيان و امر ناگواری گردد، صبر می نمايد؛ و اين برای او خير است».
رسول الله صلی الله علیه وسلم اظهار شگفتی می کند از وضعیت خوب مومن؛ چون در اوضاع و احوال مختلف و فراز و نشیب های دنیوی، در همه حال در خیر و خوبی و سعادت و رستگاری است و این وضعیت جز برای مومن نمی باشد. سپس خبر می دهد که مومن در هر حالت و وضعیتی که الله متعال برای وی مقدر نموده، بر خیر و خوبی است؛ اگر زیانی به وی برسد، بر مقدرات الهی صبر می کند و به امید پاداش منتظر گشایش می ماند و این برای او خیر است؛ و اگر امر خوشایندی برای او میسر گردد، چه نعمتی دینی باشد مثل علم و عمل صالح و چه از نعمت های دنیوی باشد مانند مال و فرزند و خانواده - جهت اطاعت از الله متعال - در برابر همه ی آنها شکر و سپاسگذاری می کند و این برای او خیر می باشد.