الودود
كلمة (الودود) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فَعول) من الودّ وهو...
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که می گوید: از رسول الله صلی اله علیه وسلم شنیده که فرمود: «إنَّ العَبْدَ لَيَتَكَلَّمُ بالكَلِمَةِ مَا يَتَبَيَّنُ فِيهَا يَزِلُّ بِهَا إِلَى النَّارِ أبْعَدَ مِمَّا بَيْنَ المَشْرِقِ والمَغْرِبِ»: «بنده با بی فکری و بی توجه به اينکه سخنش درست است يا خير، سخنی بر زبان می آورد که به موجب آن از مسافتی بيش از فاصله ی ميان مشرق و مغرب در آتش دوزخ می افتد».
شرح الحديث :
رسول الله صلی الله علیه وسلم خبر می دهد مردمانی هستند که در مورد آنچه می خواهند بگویند، تامل نمی کنند و نمی اندیشند و خیر و شر بودن آن را بررسی نمی کنند؛ بنابراین درنتیجه ی نیندیشیدن به آنچه می خواهد بگوید و بر زبان آوردن سخنان ناروا، خود را در معرض عذاب الهی و آتش دوزخ قرار می دهد - پناه بر الله - و چه بسا به دلیل سخنی که بر زبان بیاورد از مسافتی بیش از فاصله ی بین مشرق و مغرب در آتش انداخته شود.