الشاكر
كلمة (شاكر) في اللغة اسم فاعل من الشُّكر، وهو الثناء، ويأتي...
از معاذ بن جبل رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «قَالَ اللهُ -عَزَّ وجَلَّ-: المُتَحَابُّون فِي جَلاَلِي، لَهُم مَنَابِرُ مِن نُورٍ يَغْبِطُهُم النَبِيُّونَ والشُهَدَاء»: «الله عز وجل می فرمايد: کسانی که به خاطر عظمت من (در راستای اطاعت و بندگی) با يکديگر دوستی و محبت می کنند، منبرهايی از نور دارند که پيامبران و شهيدان به آنان غبطه می خورند».
شرح الحديث :
رسول الله صلی الله علیه وسلم خبر داده و روایت می کند که الله عزوجل در مورد گروهی از مومنان می فرماید: در روز قیامت از منبرها و مکان های بلندی برخوردارند که بر آنها می نشینند؛ و به این ترتیب الله متعال آنها را گرامی می دارد؛ و علت این استقبال گرم، آن است که در دنیا به خاطر عظمت و بزرگی الله متعال و در راه او و به سبب ایمان یکدیگر را دوست داشتند؛ تا جایی که حتی پیامبران هم آرزو می کنند در جایگاه آنان باشند؛ اما از این مساله بهتر بودن آنها از پیامبران علیهم السلام لازم نمی آید؛ چون اقتضای فضل خاص، فضل عام نیست.