المقيت
كلمة (المُقيت) في اللغة اسم فاعل من الفعل (أقاتَ) ومضارعه...
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «لا يسْتُرُ عَبْدٌ عبْداً فِي الدُّنْيَا إِلاَّ سَتَرهُ اللَّه يَوْمَ الْقيامَةِ»: «هیچ بنده ای (عيبِ) بنده ای را نمی پوشاند مگر اینکه الله متعال در قيامت (عيوب و گناهان) او را می پوشاند».
شرح الحديث :
هرگاه مسلمانی از برادر مسلمانش گناه و معصیتی شاهد بود، بر او واجب است آن را بپوشاند و ندیده بگیرد و آن را در بین مردم فاش نسازد که ترویج آن بین مردم، مصداق اشاعه ی فاحشه می باشد. و هرکس گناه برادرش را جهت کسب رضایت الله متعال بپوشاند و آن را نادیده بگیرد، الله متعال در روز قیامت به وی پاداش می دهد؛ و پاداش وی این است که عیوب او را در آن روز بزرگ می پوشاند و در بین خلایق او را رسوا نمی کند.