الحيي
كلمة (الحيي ّ) في اللغة صفة على وزن (فعيل) وهو من الاستحياء الذي...
از عمرو بن شعيب از پدرش از جدش رضی الله عنه روايت است که رسول الله ﷺ فرمودند: «مُرُوا أَوْلادكُمْ بِالصَّلاةِ وهُمْ أَبْنَاءُ سَبْعِ سِنِينَ، واضْرِبُوهُمْ علَيْهَا، وَهُمْ أَبْنَاءُ عَشْرٍ، وفَرِّقُوا بَيْنَهُمْ في المَضَاجِعِ»: «فرزندان تان را در هفت سالگی به نماز امر کنيد و چون ده ساله شدند، به خاطر کوتاهی در نماز تنبيه شان نماييد و رختخواب شان را از هم جدا کنيد». و از ابوثُريَّة سَبْرَة بن معبد جهنی رضی الله عنه روایت است که رسول الله ﷺ فرمودند: «عَلِّمُوا الصَّبِيَّ الصَّلاةَ لِسَبْعِ سِنِينَ، وَاضْرِبُوهُ علَيْهَا ابْنَ عشْرِ سِنِينَ»: «نماز را در هفت سالگیِ کودک به او آموزش دهيد و آنگاه که ده ساله شد، او را به خاطر (کوتاهی در) نماز بزنيد». و در روايت ابوداود آمده است: «مرُوا الصَّبِيَّ بِالصَّلاَةِ إِذَا بَلَغَ سَبْعَ سِنِينَ»: «چون کودک به سن هفت سالگی رسيد، او را به نماز امر کنيد».
شرح الحديث :
به فرزندان پسر و دخترتان نماز را بیاموزید و چون هفت ساله شدند، آنها را به نماز خواندن امر کنید و اگر در ده سالگی از ادای آن خودداری کردند، آنها را بزنید و تنبیه کنید و رختخواب های شان را از هم جدا کنید.