العفو
كلمة (عفو) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فعول) وتعني الاتصاف بصفة...
از ابوهريره رضی الله عنه روایت است که رسول الله ﷺ فرمودند: «مَنْ سُئِلَ عن عِلْمٍ فَكَتَمَهُ، أُلْجِمَ يَوْمَ القِيَامَةِ بِلِجَامٍ مِنْ نَارٍ»: «از هرکس درباره ی دانشی پرسيده شود و او - دانسته، پاسخِ - آن را پنهان کند، روز قيامت با افساری آتشين به لگام کشيده می شود».
این حدیث به شدت در مورد کتمان علم و دانش هشدار می دهد و از این مساله بر حذر می دارد که کسی از علمی سوال شود که مرتبط با امر دین سوال کننده باشد و سوال شونده ملزم به بیان آن باشد، اما آن را بیان نکند و پاسخ نگوید؛ الله متعال در روز قیامت چنین کسی را با قرار دادن لگامی از آتش در دهانش مجازات می کند؛ تا مجازات وی از جنس عملش باشد چنانکه در دنیا لگام سکوت بر دهانش بسته بود. وعید مذکور در این حدیث متوجه کسی است که می داند سوال کننده جهت راهنمایی سوال می کند اما از پاسخ دادن به سوال وی خودداری می کند؛ اما اگر بداند که سوال وی از روی امتحان و آزمایش است و قصد وی از آن راهنمایی و دانستن و عمل کردن به مقتضای آن نیست، در این صورت سوال شونده در پاسخ گفتن مختار است و وعید مذکور در حدیث شامل او نمی شود.