شرح الحديث :

ابوبرزه رضی الله عنه اوقات نمازهای فرض را ذکر می کند و ابتدا از وقت نماز ظهر شروع می کند که رسول الله صلی الله علیه وسلم آن را وقتی می خواند که خورشید از وسط آسمان به سمت مغرب مایل شده بود. و این اولِ وقت نماز ظهر می باشد. و نماز عصر را وقتی می خواند که اگر یکی از نمازگزاران بعد از خواندن نماز عصر به خانه اش در دورترین نقطه ی مدینه بازمی گشت، همچنان نور خورشید درخشان بود. و این اولِ وقت نماز عصر می باشد. اما راوی، وقت نماز مغرب را فراموش کرده است؛ هرچند نصوص و اجماع بر این دلالت دارند که وقت نماز مغرب با غروب خورشید آغاز می شود؛ و رسول الله صلی الله علیه وسلم دوست داشت نماز عشاء را با تاخیر بخواند؛ چون وقت بهتر برای خواندن آن، آخر وقت مختار آن می باشد. و خوابیدن قبل از نماز عشاء را مکروه و ناپسند می دانست تا مبادا بیش از وقت مختار به تاخیر بیفتد یا نماز جماعت از دست برود؛ و غرق در خواب گردد و نماز شب را ترک کند. همچنین سخن گفتن بعد از نماز عشاء را مکروه و ناپسند می دانست تا مبادا نماز صبح از وقتش به تاخیر بیفتد یا به جماعت خواندن آن از دست برود. و نماز صبح را درحالی به پایان می برد که با پایان یافتن نماز، هرکس فرد کنارش را می شناخت؛ و در نماز صبح شصت تا صد آیه تلاوت می کرد؛ و این خود بر آن دلالت دارد که نماز صبح را در تاریکی می خواند.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية الصينية