الكبير
كلمة (كبير) في اللغة صفة مشبهة باسم الفاعل، وهي من الكِبَر الذي...
از عوف بن مالک رضی الله عنه روایت است که رسول الله ﷺ فرمودند: «خِيَارُ أَئمَّتكُمُ الَّذينَ تُحِبُّونَهُم ويُحِبُّونكُم، وتُصَلُّونَ علَيْهِم ويُصَلُّونَ علَيْكُم، وشِرَارُ أَئمَّتِكُم الَّذينَ تُبْغِضُونَهُم ويُبْغِضُونَكُم، وتَلْعُنونَهُمْ ويَلْعَنُونَكُمْ»: «بهترين زمام داران شما کسانی هستند که آنها را دوست داريد و آنها نيز شما را دوست دارند و شما برای آنان دعای خير می کنيد و ايشان نيز برای شما دعای خير می کنند. و بدترين زمام داران شما کسانی هستند که شما از ايشان متنفريد و آنها از شما متنفرند و شما آنان را نفرين می کنيد و ايشان هم شما را نفرين می کنند». عوف رضی الله عنه می گويد: عرض کرديم: ای رسول خدا، آيا با چنين حاکمانی نجنگيم؟ فرمود: «لا، ما أَقَامُوا فِيكُمُ الصَّلاةَ؛ لا، ما أَقَامُوا فيكُمُ الصَلاة»: «خير؛ تا زمانی که نماز را در ميان شما برپا می دارند. خير؛ تا زمانی که نماز را در ميان شما اقامه می کنند».
حدیث مذکور بر این مساله دلالت دارد که برخی از حکام مسلمانان اهل خیر و صلاح بوده و برخی از آنها اهل فسق و فجورند و از دیانت کمتری برخوردارند؛ با این همه، مادامی که بر اقامه ی شعائر اسلام و مهمترین آنها نماز محافظت می کنند، خروج علیه آنها جایز نیست.