التوبة

تفسير سورة التوبة آية رقم 122

﴿ﯦﯧﯨﯩﯪﯫﯬﯭﯮﯯﯰﯱﯲﯳﯴﯵﯶﯷﯸﯹﯺﯻﯼﯽ ﴾

﴿۞ وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً ۚ فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ﴾

Hindi nararapat para sa mga sumasampalataya na humayo sila sa pakikipaglaban nang sama-sama upang hindi sila malipol kapag nanaig sa kanila ang kaaway nila.
Kaya bakit hindi humayo sa pakikibaka ang isang pangkat kabilang sa kanila at manatili ang isang pangkat upang samahan ang Sugo ni Allāh - pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan - magpakaunawa sa relihiyon sa pamamagitan ng naririnig nila mula sa kanya - pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan - mula sa Qur'ān at mga patakaran ng Batas ng Islām, at magbabala sa mga tao nila ng natutunan nila kapag bumalik ang mga ito sa kanila, sa pag-asang mag-iingat sila sa pagdurusa mula kay Allāh at kaparusahan Niya para sumunod sila sa mga ipinag-uutos Niya at umiwas sila sa mga sinasaway Niya. Ito noon ay sa mga ekspedisyong ipinadadala ng Sugo sa mga pook. Pumipili siya para sa mga ito ng isang pangkatin kabilang sa mga Kasamahan niya.

الترجمة الفلبينية (تجالوج) للمختصر في تفسير القرآن الكريم

الترجمة الفلبينية (تجالوج) للمختصر في تفسير القرآن الكريم، صادر عن مركز تفسير للدراسات القرآنية.

الترجمات والتفاسير لهذه الآية: