المعطي
كلمة (المعطي) في اللغة اسم فاعل من الإعطاء، الذي ينوّل غيره...
از ابو امامه باهلی رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «أَنَا زَعِيمٌ بِبَيتٍ في رَبَضِ الجنَّةِ لِمَنْ تَرَكَ المِراءَ وَإِنْ كَانَ مُحِقًّا، وَببيتٍ في وَسَطِ الجنَّةِ لِمَنْ تَرَكَ الكَذِب وإِن كَانَ مازِحًا، وَببيتٍ في أعلى الجَنَّةِ لِمَن حَسُنَ خُلُقُهُ»: «من برای کسی که خصومت و قيل و قال را ترک نمايد، خانه ای در کناره های بهشت ضمانت می کنم؛ هرچند حق با او باشد. و ضامنِ خانه ای در وسطِ بهشت برای کسی هستم که دروغ را کنار بگذارد، اگرچه از روی شوخی باشد. و ضامنِ خانه ای در بالای بهشت برای کسی هستم که اخلاقی نيک دارد».
شرح الحديث :
رسول الله صلی الله علیه وسلم خبر می دهد که ضامن خانه ای در بیرون بهشت یا اطراف آن برای کسی است که ترک جدال کند و لو اینکه بر حق باشد؛ چون مجادله وقت را ضایع نموده و سبب نفرت می شود؛ همچنین ضامن خانه ای در وسط بهشت برای کسی است که دروغ و خبر دادن بر خلاف واقعیت را ترک کند هرچند از روی مزاح باشد؛ و خبر می دهد که ضامن خانه ای در بالای بهشت برای کسی است که دارای اخلاق نیک باشد، هرچند با ریاضت نفس همراه باشد.