صدقة التطوع
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَنْ تَصَدَّقَ بعَدلِ تَمْرَةٍ مِنْ كَسْبٍ طَيِّبٍ، وَلا يَقْبَلُ اللهُ إلا الطَّيبَ، فَإنَّ اللهَ يَقْبَلُهَا بِيَمِينِهِ، ثُمَّ يُرَبِّيهَا لِصَاحِبِهَا كَمَا يُرَبِّي أحَدُكُمْ فَلُوَّهُ حَتَّى تَكُونَ مِثْلَ الجَبَلِ»: «هركس به اندازه ی يک خرما از کسب حلال و پاک صدقه دهد - و الله جز مال حلال و پاک را نمی پذيرد - الله متعال آن را به دست راست خود می گيرد و آن چنان برای صدقه دهنده پرورش می دهد که مثل کوه بزرگ می شود؛ همان طور که شما کره اسب خود را پرورش می دهيد».
عن أبي هريرة -رضي الله عنه- مرفوعاً: «من تصدق بعدل تمرة من كسب طيب، ولا يقبل الله إلا الطيب، فإن الله يقبلها بيمينه، ثم يُرَبِّيها لصاحبها كما يُرَبِّي أحدكم فَلُوَّه حتى تكون مثل الجبل»
شرح الحديث :
هرکس به اندازه ی بهای خرمایی از مال حلالی صدقه دهد که هیچگونه شبهه و غشی در آن نباشد - چون الله متعال جز مال حلال و پاکیزه را نمی پذیرد - الله متعال آن را با دست راستش از او می پذیرد و می گیرد؛ -چنانکه در روایت مسلم آمده است - و آن را پرورش داده و اجر و پاداش آن را چند برابر می کند چنانکه یکی از شما کره اسبش را پرورش می دهد تا بزرگ شود. اینکه فرمود: «با دست راستش آن را می گیرد» بیان صفت دست راست برای الله متعال است چنانکه شایسته و لایق ذات الهی می باشد و نباید آن را تاویل و تحریف نمود.