الرقية الشرعية
از ابوسعيد خدری رضی الله عنه روایت است که می گويد: رسول الله صلى الله عليه وسلم از جن و چشم انسان به الله پناه می بُرد تا اينکه مُعَوّذَتين (=سوره های «فلق» و «ناس») نازل شد؛ از آن پس با تلاوت اين دو سوره به الله پناه می بُرد و ساير عبارت ها را ترک نمود.
عن أبي سعيد الخدري -رضي الله عنه- قال: كان رسول الله -صلى الله عليه وسلم- يَتَعَوَّذُ مِنَ الجَانِّ، وعَيْنِ الإنسان، حتى نَزَلَتْ المُعَوِّذتان، فلمَّا نَزَلَتا، أخذ بهما وتركَ ما سواهما.
شرح الحديث :
چنانکه در حدیث مذکور آمده است، رسول الله صلی الله علیه وسلم از شر جن و چشم زخم انسان حسود از طریق دعاها و اذکار به الله پناه می جست و می فرمود: «أعوذ بالله من الجان وعين الإنسان»: «به الله پناه می برم از جن و چشم انسان». تا اینکه معوذتین نازل شد و از آن پس اغلب با این دو سوره به الله متعال پناه می برد و سایر دعاها و اذکار و رقیه ها را ترک می کرد. چون این دو سوره در دو بخشِ: "کسی که به او پناه برده می شود و آنچه از آن پناه برده می شود" جامع و مانع بود.