الغفار
كلمة (غفّار) في اللغة صيغة مبالغة من الفعل (غَفَرَ يغْفِرُ)،...
از عثمان بن عفان رضی الله عنه روایت است که رسول الله ﷺ فرمودند: «مَنْ تَوَضَّأ فَأَحْسَنَ الوُضُوءَ، خَرَجَتْ خَطَايَاهُ مِنْ جَسَدِهِ حَتَّى تَخْرُج مِنْ تَحْتِ أَظْفَارِهِ»: «هرکس وضویی کامل بگيرد، گناهان وی از بدنش، حتی از زير ناخن هايش خارج می شوند».
حدیث مذکور بر این دلالت دارد که وضو یکی از برترین عبادت ها می باشد؛ یکی از فضایل آن که در حدیث مذکور آمده، این است که هرکس وضویی کامل بگیرد چنانکه سنت ها و آداب وضو را رعایت کند، وضویش سبب خروج گناهان صغیره ای از بدنش می شود که در حوزه ی حق الله است؛ حتی این گناهان از کوچک ترین و ظریف ترین قسمت های بدنش از جمله زیر ناخن ها بیرون می شوند. بنابراین شایسته و مناسب هرکسی است که با وضویش نیت تقرب به الله متعال داشته و در خاطر داشته باشد که با وضو گرفتن، امر خداوند را جامه ی عمل می پوشد؛ آنجا که می فرماید: «إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فاغْسِلُواْ وُجُوهَكُمْ» [مائده: 5] «چون به [قصدِ] نماز برخاستید، صورت تان را بشویید». و همچنین به یاد داشته باشد که با وضو گرفتن از رسول الله صلی الله علیه وسلم پیروی می کند و از یاد نبرد که با این کار در پی ثواب و پاداش است و در برابر این عمل ثواب می برد تا آن را به صورت کامل و به نحو احسن انجام دهد.